Το διαχρονικά ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ Κράτος!

"Η προθεσμία για την εμπρόθεσμη προμήθεια των ειδικών σημάτων τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων και μοτοσικλετών έτους 2009, που κανονικά έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2008, παρατείνεται μέχρι τις 9 Ιανουαρίου 2009.
Κατά το χρονικό διάστημα της παράτασης τα ειδικά σήματα θα χορηγούνται μόνο από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες.
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE Τετάρτη, 31 Δεκεμβρίου 2008 11:06"

Στις 31.12 2005 έστειλα στη εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την παρακάτω επιστολή. Η καλή εφημερίδα αρνήθηκε να τη δημοσιεύσει παρ’ όλο που και πριν από αυτή την ημερομηνία αλλά και μετά δημοσίευσε άλλες επιστολές μου:

Αγαπητή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Αθήνα 31.12.2005

Για τη στήλη: Γράμματα αναγνωστών

Μια μέρα πριν φύγει το 2005 και το αναξιόπιστο και “μπαμπέσικο” κράτος κτύπησε πάλι. Και ενώ για μέρες και ειδικά και την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου όλα τα ραδιόφωνα και τα ΜΜΕ προειδοποιούσαν τους πολίτες να σπεύσουν στις εφορίες να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας γιατί από τη Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2006 θα τα πλήρωναν διπλά, ξαφνικά το μεσημέρι και αφού είχαν κλείσει όλα τα Ταμεία ανακοινώθηκε παράταση έως τις 12 Ιανουαρίου! Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος ακολουθεί αυτή την κουτοπονηρίστικη συμπεριφορά και ανακοινώνει παρατάσεις πληρωμής χρεών , αφού έχει παρέλθει η επίσημη προθεσμία. Αποτελεί κανόνα θα έλεγα εδώ και χρόνια με την λογική να “μαζέψουμε ότι μπορούμε” και μετά δίνουμε παράταση για να μαζέψουμε και τα υπόλοιπα. Και αυτή η λογική υποκρύπτει βέβαια κουτοπονηριά όχι ακόλουθη με ευνομούμενη Πολιτεία. Πως χαρακτηρίζεται όμως το γεγονός ότι πάντοτε ανακοινώνεται σε όλους τους τόνους ότι παράταση δεν θα δοθεί και μετά δίνεται; Και αν αυτό δεν λέγεται αναξιοπιστία, πια άλλη λέξη του Ελληνικού λεξιλογίου τη χαρακτηρίζει; Και μετά κατηγορούμε τους πολίτες γιατί δεν εμπιστεύονται το αναξιόπιστο κράτος και φυσικά όχι την αφηρημένη έννοια αλλά τους αναξιόπιστους εκφραστές του. Γιατί μην ισχυριστεί κανείς ότι το πρωί της Παρασκευής 30 Ιανουαρίου, αν όχι και νωρίτερα, οι αρμόδιοι δεν ήξεραν ότι θα δώσουν παράταση και την απόφαση την πήραν μόλις το μεσημέρι και κατά χρονική σύμπτωση μόλις έκλεισαν οι Εφορίες…

Σήμερα έχουμε 31 Δεκεμβρίου 2008. Οσοι είναι καλοί στην επιστήμη των Μαθηματικών μπορούν εύκολα να διαπιστώσουν ότι πέρασαν 3 ολόκληρα χρόνια από τότε.

Τι άλλαξε;
Τι θα αλλάξει;
Οσο ζώ, ΔΕΝ ελπίζω.

Η επανάσταση αρχίζει από...τα περίπτερα.

Πολλές βαρύγδουπες και ταυτόχρονα δακρύβρεκτες αναλύσεις ακούμε αυτές τις μέρες από πολιτικούς και ΜΜΕ για να μας εξηγήσουν την αιτία αυτού του ξαφνικού ξεσπάσματος της νεολαίας και όχι μόνον, για να μας εξηγήσουν γιατί επί τρεις τώρα βδομάδες αυτή η πόλη δεν μπορεί να ηρεμήσει.
Όλα ξεκίνησαν από τον ξαφνικό και άδικο χαμό του Αλέξη. Όλα ξεκίνησαν από την δολοφονική επιπολαιότητα δύο ανεκπαίδευτων όπως όλοι αστυνομικών. Δεν το χωρά ο νους μου ότι οι αστυνομικοί κατέβηκαν από το περιπολικό με σκοπό να σκοτώσουν έτσι στα καλά καθούμενα έναν άγνωστο σε αυτούς νέο. Για λόγους όμως που θα τους ανακαλύψει η Δικαιοσύνη το κακό έγινε. Αυτό που ακολούθησε από την επόμενη στιγμή του χαμού μόνο η επιστήμη της Ψυχολογίας μπορεί να εξηγήσει και όχι φυσικά η Πολιτική. Καταστράφηκε και κάηκε η Αθήνα. Και όχι μόνο “εν βρασμώ” το πρώτο βράδυ αλλά και όλα τα επόμενα βράδια και μεσημέρια μέχρι σήμερα σε κάποια γωνιά της πόλης κάτι καίγεται, κάτι καταστρέφεται, κάτι λεηλατείται.
Μας μίλησαν για αγανάκτηση της νεολαίας απέναντι στην άδικη κοινωνία. Μας είπαν ότι “τα παιδιά” έσπασαν τις βιτρίνες, έβαλαν φωτιά σε κτήρια και καταστήματα, έκαψαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αναποδογύρισαν και πυρπόλησαν αυτοκίνητα, ασφαλώς όχι τα δικά τους, επειδή σπουδάζουν και μένουν άνεργοι. Επειδή η κοινωνία είναι άδικη μαζί τους, επειδή η αστυνομική βία συμβολίζει ένα κράτος που δεν αποδέχονται και χίλια άλλα τέτοια επιχειρήματα για να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα.
Ένα πράγμα όμως δεν μας εξήγησαν και οι αυτουργοί αλλά και οι αναλυτές. Γιατί έκαψαν και ξήλωσαν ολοκληρωτικά ένα μεγάλο αριθμό περιπτέρων; Γιατί ο θυμός τους ξέσπασε σ’αυτά και κατ’ επέκταση στους αντίστοιχους περιπτεράδες; Τι συμβολίζει αυτή η καταστροφή; Γύρο από το Πολυτεχνείο αλλά και αλλού ένας μεγάλος αριθμός περιπτέρων έγιναν η απλά μια τσιμεντένια βάση που εξέχει από το πεζοδρόμιο η ένα καμένο και ετοιμόρροπο μνημείο πάλης του λαού κατά του εαυτού του. Κοιτάζω με απορία την τσιμεντένια βάση του περιπτέρου που δεν είναι πάνω από τρία τετραγωνικά. Μέσα σε αυτό τον ασφυκτικά περιορισμένο χώρο, με παγωνιά το χειμώνα και ανυπόφορη ζέστη το καλοκαίρι, κάποιο βιοπαλαιστές εργάζονται όρθιοι τις περισσότερες φορές για να θρέψουν την οικογένεια τους. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που εργάζονται σε χειρότερες συνθήκες από τον περιπτερά. Πέστε μου λοιπόν, τι συμβολίζει η τι εξηγεί αυτό το μίσος της αγανακτισμένης μάζας για τα περίπτερα; Δεν άκουσα κανέναν λαλίστατο αναλυτή να μας εξηγήσει γιατί, επειδή ο αστυνομικός σκότωσε τον Αλέξη, ο κυρ-Μήτσος ο περιπτεράς έμεινε χωρίς περίπτερο. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί η επανάσταση ενάντια στην άδικη την καινωνία ξεκίνησε από τα περίπτερα. Αν καίγανε μόνο τράπεζες και πολυκαταστήματα θα μπορούσα να καταλάβω ίσως, χωρίς φυσικά να τον επικροτώ, τον συμβολισμό. Αλλά περίπτερα;

Μήπως τελικά τα βαθύτερα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στα κρυμμένα ζωώδη ένστικτα της ανθρώπινης φύσης που απελευθερώνονται όταν δίδεται το μήνυμα ότι και αν απελευθερωθούν δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις; Όταν λέμε στον διαδηλωτή ότι η Αστυνομία έχει εντολές αν προπηλακίζεται να μην αντιδρά; Όταν θέλουμε να κάνουμε το μήνυμα ακόμη πιο κατανοητό λέγοντας από το πιο επίσημο στόμα πως κοιτάξτε, την άλλη φορά ακόμη και σκουπίδια άδειασαν επάνω στους αστυνομικούς αλλά αυτοί τα δέχτηκαν στωικά; Όταν οι πολιτικοί θέλουν να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια τους και τα ΜΜΕ να πουλήσουν την αιματερή πραμάτεια τους; Όταν η λογική υποτάσσεται στην κομματική τύφλωση; Όταν το περίπτερο φαντάζει στα μάτια της βάρβαρης μάζας σαν το σύμβολο πλούτου, σαν το σύμβολο των χαμένων θέσεων εργασίας, σαν το σύμβολο μιας εκπαίδευσης που σχεδόν ποτέ κανείς δεν νοιάστηκε για αυτήν, σαν το σύμβολο της δημόσιας γης που ανταλλάχτηκε με λαμπερά περίπτερα, σαν το σύμβολο της κοινωνίας δύο ταχυτήτων αλλά με οδηγό τον περιπτερά; Αυτό το περίπτερο, σύμβολο μιας σάπιας κοινωνίας που βιώνουμε όλοι μας, αυτό το περίπτερο πρέπει να καταστραφεί για να καταλάβουν όλοι ότι κάτι καινούργιο, ωραίο και μεγάλο αρχίζει.

Ξεκινάμε λοιπόν την επανάσταση μας …από τα περίπτερα.

Άσυλο ιδεών η άσυλο εγκληματιών;

Η εικονική πραγματικότητα την οποίαν ζούμε βρίσκει την πιο παράλογη εκδοχή της στο ονομαζόμενο Πανεπιστημιακό Άσυλο. Μία θεωρία και ένα καθεστώς που περνά τα όρια της λογικής και εξηγεί όμως τη αιτία της κατάντιας του τόπου μας. Που δεν είναι άλλη από την υποταγή της κοινής λογικής στο κομματικό συμφέρον.

ΣΕΝΑΡΙΟ 1: Στυγερός δολοφόνος μετά την εκτέλεση της αποτρόπαιας πράξης του καταφεύγει στο χώρο του Πολυτεχνείου επικαλούμενος το Πανεπιστημιακό Άσυλο.
Ερώτημα: Η Αστυνομία έχει δικαίωμα να μπει στο χώρο και να τον συλλάβει;
Απάντηση: Ναι, γιατί ο δράστης έχει υποπέσει σε βαρύ ποινικό αδίκημα .

ΣΕΝΑΡΙΟ 2: Ομάδα κουκουλοφόρων κατακαίει το κέντρο της Αθήνας καταστρέφοντας τις περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών σπάζοντας τα καταστήματα τους και πυρπολώντας ολόκληρα κτήρια. Μετά την πράξη τους καταφεύγουν στο χώρο του Πολυτεχνείου επικαλούμενοι το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Αν δεν έχουν κορέσει τα καταστροφικά τους αισθήματα μπορεί και να κάψουν και καμία πτέρυγα του χώρου που έχουν καταφύγει.
Ερώτημα: H Αστυνομία έχει δικαίωμα να μπει στο χώρο και να τους συλλάβει;
Απάντηση: Όχι, παρ΄ όλον που έχουν υποπέσει σε βαρύ ποινικό αδίκημα.

Στο πρώτο σενάριο οι Πρυτανικές Αρχές δίνουν την άδεια στην Αστυνομία. Στο δεύτερο σενάριο όχι. Σε τι διαφέρουν τα δύο σενάρια μεταξύ τους ως προς την τήρηση του νόμου που στις Δημοκρατίες αποτελεί την ύψιστη υποχρέωση όλων;

Αφού κόμματα και κυβερνήσεις θέλουν να μας πείσουν με τη στάση τους ότι και στα δύο σενάρια η στάση της πολιτείας δεν πρέπει να είναι ίδια τότε εισερχόμαστε στο χώρο της μεταφυσικής επιστήμης η οποία κατά πως φαίνεται είναι υπαίτια για όσα ζούμε αυτές τις τελευταίες μέρες. Όταν βρεθεί κυβέρνηση που θα έχει «τα κότσια» να καθορίσει τα όρια μεταξύ Ασύλου Ιδεών και Ασύλου Εγκληματιών τα ξαναλέμε.

Η τελευταία σφαίρα

Παρόλο που τρείς μέρες πριν είπα πως θα σιωπήσω μη έχοντας τίποτα νέο να προσθέσω, κάτι με παρακίνησε να πω τη γνώμη μου για αυτά που θάρθουν.
Λοιπόν, παρ'όλες τις αρνητικές δημοσκοπήσεις και το κλίμα κατάρρευσης της Νέας Δημοκρατίας, μελετώντας την ψυχοσύνθεση του Ελληνικού λαού νομίζω πως ο Καραμανλής έχει μια τελευταία σφαίρα στο όπλο του που αν το χρησιμοποιήσει σωστά και έγκαιρα μπορεί και να τον σώσει. Δεν είναι σίγουρο αλλά έχει αρκετές πολλές πιθανότητες να σώσει την παρτίδα.

ΣΕΝΑΡΙΟ:ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

"Ελληνίδες, Ελληνες,

Εδώ και μήνες το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου ταλανίζει τον τόπο και μας αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά προβλήματα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που επιρρεάζει και την οικονομία της χώρας μας.
Θα προσέξατε πως στην αρχή της ομιλίας μου αναφέρθηκα σε σκάνδαλο.
Κοιτάζοντας σας στα μάτια δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πως δεν αντελήφθηκα εξ αρχής πως στενοί συνεργάτες μου θα μπορούσαν να ενεργήσουν τόσο επιπόλαια και να βάλουν τη χώρα σε τέτοια περιπέτεια. Τώρα δεν μπορώ ούτε και θέλω φυσικά να αρνηθώ την αλήθεια που βλέπουν όλοι οι Ελληνες.
Ζήτησα ήδη από τους κυρίους Ρουσσόπουλο, Βουλγαράκη, Δούκα, Μπασιάκο, Κοντό, Μαγγίνα, Τσιτουρίδη (*) να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους από το βουλευτικό αξίωμα και την θέση τους να πάρουν οι επόμενοι επιλαχόντες. Αν αρνηθούν τίθενται αμέσως εκτός κοινοβουλευτικής ομάδος και όπως καταλαβαίνετε η Κυβέρνηση χάνει την πλειοψηφία και η χώρα οδηγείται σε εκλογές.
Προτιμώ την προσφυγή στις κάλπες τώρα με όλες τις δημοσκοπήσεις εις βάρος μας παρά να μείνω στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός που ανέχτηκε τα σκάνδαλα χωρίς να αναλάβει την ευθύνη για αυτά. Θα καταφύγω στις κάλπες θέτοντας το δίλημμα για το μέλλον του τόπου μας στα δικά σας χέρια όπως αυτό απαιτεί το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Στη ζωή μου πολλές φορές εκτιμώ περισσότερο αυτόν που κάνει λάθη και τα αναγνωρίζει από εκείνον τον αλάνθαστο.
Αυτό ζητώ και από σας και για μένα Ελληνίδες και Ελληνες υποσχόμενος μια άλλη Ελλάδα για μας και τα παιδιά μας.
Ολοι μαθαίνουμε στη ζωή μας από τα λάθη μας και περισσότερο από όλους, πιστέψτε με, ο Πρωθυπουργός σας."

(*τα ονόματα είναι τυχαία και μπορεί να γίνει προσθαφαίρεση σ' αυτά).

Αυτή πιστεύω πως είναι η τελευταία σφαίρα για τον Καραμανλή. Αν δεν την χρησιμοποιήσει έτσι η κάπως έτσι, τότε είναι σίγουρο 100% πως την κρατά για τον εαυτό του.

Σιωπή

Εχω να γράψω πάνω από μήνα. Δεν βρίσκω θέμα που θα προσθέσει κάτι σε αυτά που ήδη έχω αναφέρει καιρό πριν. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω τα γεγονότα με δικαιώνουν. Χαίρομαι που μπορώ να προβλέπω και όχι να διαπιστώνω.
Αν κανείς διαβάσει τι έγραφα ένα χρόνο πριν, στις 28.10.2007 με τίτλο «Ο εαυτός μου το κόμμα και..ολίγον Ελλάδα», τι έγραφα την 01.06.2008 σχετικά με τον Πρωθυπουργικό Σύμβουλο στην τοποθέτηση μου «Ε όχι κύριε Αντώναρε.Ο γάιδαρος δεν πετάει τελικά», τι έγραφα στις 26.08.2008 με τίτλο «Μηδενική ανοχή η μηδενική ενοχή;», τι έγραφα στις 08.09.2008 αμέσως μετά τη συνέντευξη στη ΔΕΘ με τίτλο «Αποκάλυψη..τώρα», τι έγραψα για το Βατοπέδι στις 12.09.2008 με τίτλο «Το Βυζάντιο είναι εδώ! Παραμύθι η Αλωση», τι έγραφα στις 15.10.2008 , για το θέμα διαδοχής Καραμανλή που μόλις ανέκυψε, με τίτλο «Μαζί στο γκρεμο η με άλλο αρχηγο;», τέλος αν διαβάσω ξανά τι έλεγα στις 20.10.2008 στο άρθρο μου «Προανακριτική Επιτροπή δια της εις άτοπον απαγωγής» βρίσκω πως δεν έχω τίποτα καινούργιο να προσθέσω. Απλώς περιέγραψα την εξέλιξη γεγονότων που έγιναν, πριν γίνουν, με βάση τα τότε δεδομένα άρα όταν γίνονται δεν μπορώ να τα ξανασχολιάζω..

Γιαυτό σιωπώ. Σιωπώ, καταγράφω και επιφυλάσσομαι να επανέλθω όταν θα έχω κάτι καινούργιο να πώ.

Προανακριτική Επιτροπή δια της εις άτοπον απαγωγής

Πολύς λόγος γίνεται για την παραίτηση των δύο εισαγγελέων της υπόθεσης Βατοπεδίου και έχει ανοίξει ένας διάλογος στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα ερτζιανά αν έπρεπε να παραπέμψουν αυτοί την υπόθεση στη Βουλή η αν θα έπρεπε να απευθυνθούν στον προϊστάμενό τους για να κρίνει αυτός την εξέλιξη της υπόθεσης. Και ακούμε βαρυσήμαντες δηλώσεις από βαρυσήμαντους δικαστικούς. Και ενώ υποτίθεται ότι όλοι ομιλούν με βάση το Σύνταγμα και τους κανόνες της Ποινικής Δικονομίας, έχουμε το πρωτοφανές φαινόμενο κάθε πλευρά να έχει αντιδιαμετρικές απόψεις για θέματα που θα έπρεπε να είναι νομικά ξεκάθαρα.
Έτσι απευθύνεται ο απλός πολίτης στη Δικαιοσύνη για να βρει το δίκιο του; Δηλαδή η απόδοση του δικαίου εξαρτάται από το πώς κάθε εισαγγελέας ερμηνεύει το νόμο;
Και ενώ όλοι με αυτά ασχολούνται δεν άκουσα κανένα διάλογο να γίνεται και καμιά επιχειρηματολογία να αναπτύσσεται σχετικά με τους λόγους που αυτοί οι δύο εισαγγελείς παραιτήθηκαν.

Νομίζω ότι τρεις είναι οι πιθανές αιτίες:
1. Είναι ψυχοπαθείς η πνευματικά ανεπαρκή άτομα.
2. Είναι κομματικά ενταγμένοι απέναντι στην Κυβέρνηση και με την παραίτηση τους θέλουν να της δημιουργήσουν προβλήματα.
3. Πιέστηκαν από τους ανωτέρους τους να ενεργήσουν ενάντια από τη συνείδηση τους.

Τέταρτη πιθανή αιτία για αυτή τους την απόφαση όσο και αν σκεφτώ δεν βρίσκω.
Για τις δύο πρώτες πιθανές αιτίες δεν ακούστηκε τίποτα, ούτε και από την Κυβέρνηση ούτε και από την Αντιπολίτευση. Όλοι μίλησαν για την επιστημονική τους κατάρτιση και για την άρτια δικαστική προϊστορία τους.
Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι οι δύο δικαστές ήσαν χαρακτηρισμένοι οπαδοί της Αντιπολίτευσης. Από κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν άκουσα τον παραμικρό υπαινιγμό.
Άρα δια της εις άτοπον απαγωγής όπως λέμε στα μαθηματικά οι άνθρωποι αυτοί παραιτήθηκαν από το Σώμα γιατί πιέστηκαν.
Άρα, πάντα με τη βοήθεια της λογικής, κάποιοι δεν ήθελαν η υπόθεση να οδηγηθεί στη Βουλή.
Άρα, οι δύο δικαστικοί διέγνωσαν κάποιες ενδείξεις διάπραξης αδικημάτων από μέλη της Κυβέρνησης.
Άρα, ήρθε η ώρα για την συγκρότηση της Προανακριτικής Επιτροπής για τα πολιτικά πρόσωπα που συνέβαλλαν άμεσα η έμμεσα στη δημιουργία του τεράστιου σκανδάλου της μονής του Βατοπεδίου.

Μαζί στο γκρεμό η με άλλο αρχηγό;

Τελικά για λόγους που ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω και μαζί με εμένα μερικά ακόμη εκατομμύρια Έλληνες, κυρίως νεοδημοκράτες, ο Καραμανλής έχει βάλει πλώρη προς τον γκρεμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις όταν ο οδηγός οδηγεί το όχημα στο γκρεμό δύο είναι οι επιλογές. Η πας μαζί του στο γκρεμό η αλλάζεις οδηγό και αυτόν τον κατεβάζεις από το τραίνο.
Φτάσαμε κατά πως φαίνεται σε αυτό το σημείο. Η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη βαδίζει προς την καταστροφή με το βλέμμα γεμάτο απορία ενώ από την άλλη άκρη της εικόνας αρχίζουν να εμφανίζονται όλες οι αξέχαστες εκείνες μορφές που προσπαθήσαμε τόσα χρόνια να ξεχάσουμε.
Νομίζω πως έφτασε η ώρα να τεθεί το θέμα για αλλαγή αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία. Ο τωρινός αποδείχτηκε πολύ μικρός για να κουβαλήσει το βαρύ επώνυμο που φέρει. Πολύ λίγος για να ηγηθεί τόσων εκατομμυρίων οπαδών. Πολυ αργός για να αντιλαμβάνεται τον παλμό της εποχής και τις ανάγκες του λαού που όπως αποδείχτηκε, τελείως επιπόλαια δέχτηκε για να καθοδηγεί. Όσο το δυνατόν γρηγορότερα φύγει μαζί με τους κολλητούς του, τόσο το καλύτερο για όλους και κυρίως για τους νεοδημοκράτες.
Είναι λυπηρό που μπροστά σε ένα Ρουσσόπουλο, σε ένα Βουλγαράκη, σε ένα Παυλίδη, σε έναν Αγγέλου θυσιάζει μια ολόκληρη παράταξη. Λυπηρό και πολιτικά ανήθικο ταυτόχρονα.

Κατανοώ την απόγνωση που διακατέχει τους νεοδημοκράτες επειδή ο αρχηγός τους τους απογοήτευσε αλλά φταίνε και αυτοί. Μια σοφή λαϊκή παροιμία λέει, xωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.

Αφού δεν είδαν τόσα χρόνια το χωριό ας ψάξουν τώρα για τον κολαούζο.

Δαϊλάκης για γέλια και Καραμανλής για κλάματα

Κάθε ένας από μας έχει το δικαίωμα να κάνει λάθη αρκεί να τα αναγνωρίζει και να ζητά συγγνώμη από αυτούς που με τα λάθη του αδίκησε.
Έτσι και ο Πρωθυπουργός, σαν ένας από μας, δικαιούται και αυτός να κάνει λάθη.
Στην περίπτωση αποπομπής Δαϊλάκη φαίνεται πως έκανε λάθος αφού πομπωδώς τον απομάκρυνε από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, και μόλις εντός 8 ημερών τον επανέφερε. Η διαφορά με τους κοινούς θνητούς είναι πως ενώ δικαιολογείται ο Πρωθυπουργός να κάνει λάθη, δεν επιτρέπεται να διασύρει την σοβαρότητα του και την σοβαρότητα κυρίως του αξιώματός του γιατί τι να κάνουμε, αυτός υποτίθεται πως μας αντιπροσωπεύει.
Τι κωμωδία είναι αυτή που την μία Τρίτη σε διαγράφω και το παίζω σκληρός, μετά κοιτάζω το αριθμητάρι και βλέπω πως κάτι μου διέφυγε και την άλλη Τρίτη σε επαναφέρω; Είσαι ο Πρωθυπουργός μας άνθρωπέ μου. Το έχεις αντιληφθεί;

Και έχουν μεσολαβήσει εν τω μεταξύ δακρύβρεκτες επιστολές μετανοίας από τον βουλευτή, παρακλητικές επιστολές από το alter ego του βουλευτή (τρομάρα μας)
και συνεχείς απειλές από τον Πρωθυπουργό περί κόκκινης γραμμής και περί (κρατείστε τα γέλια σας εδώ) μηδενικής ανοχής. Κάποτε λέγαμε, το ποιο σύντομο ανέκδοτο, Αλβανός τουρίστας. Τώρα θα λέμε, Πρωθυπουργός με πυγμή .

Αλήθεια, το πυγμαίος μήπως είναι από την ίδια ρίζα;

Εκλογές Παυλόπουλου με παραγραφή Σκανδαλίδη

Πάρα πολλοί Έλληνες απορούν γιατί να κάνει ο Καραμανλής εκλογές στο άμεσο μέλλον αφού υπό τις καλύτερες συνθήκες θα έχει χειρότερα αποτελέσματα από την σημερινή κατάσταση. Γιατί κανείς δεν μπορεί να έχει αντίθετη άποψη ότι το σημερινό πολιτικό τοπίο επιβαρημένο με όλα τα σκάνδαλα, τις ατομικές συμπεριφορές και τους αδιαφανείς πλουτισμούς κυβερνητικών στελεχών, είναι πολύ χειρότερο για την Νέα Δημοκρατία από ότι πριν τις εκλογές του 2007. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μπούμε στην λογική αυτών που πιέζουν τον Καραμανλή για άμεσες εκλογές μήπως και τα πράγματα είναι πιο σύνθετα από ότι αρχικά φαίνονται.
Ας δούμε τι λέει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών για αξιόποινες πράξεις που έγιναν κατά την διάρκεια της υπουργίας τους.

"Το αξιόποινο των πράξεων των υπουργών εξαλείφεται με το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, εάν ως τότε η Βουλή δεν έχει ασκήσει την αρμοδιότητά της για την ποινική δίωξη του υπουργού, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο νόμο αυτό (άρθρο 3 παρ.2)".

Άρα αν διαβάζουμε καλά την Ελληνική γλώσσα παρ’ όλο που δεν είμαστε νομικοί, για τυχόν αξιόποινες πράξεις υπουργών που έγιναν κατά την διάρκεια της προηγούμενης Βουλής η άσκηση ποινικής δίωξης αν δεν γίνει από αυτή τη Βουλή τότε το αξιόποινο των πράξεων εξαλείφεται. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις σκανδάλου Siemens, Ομολόγων, Κουμπάρων, Βατοπεδίου ( Α’ φάση), Αγόνων γραμμών και γενικά όπου υπάρχει υποψία για ανάμειξη υπουργών.
Με την ίδια νομολογία, για τυχόν αξιόποινες πράξεις υπουργών που αφορούν την παρούσα Βουλή όπως υπόθεση Βατοπεδίου (Β’ φάση) και για ό,τι πιθανά αξιόποινο συνέβη σε αυτή την περίοδο θα πρέπει η απαγγελία κατηγορίας να γίνει από τη επόμενη Βουλή.

Αφού κατανοήσουμε τα παραπάνω απλά θέματα μπορούμε να καταλάβουμε και τα κίνητρα όσων θέλουν άμεσες εκλογές που είναι και οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ.

Προκηρύσσονται εκλογές σήμερα η στο εγγύς μέλλον. Αφού δεν έχει γίνει ως την ημερομηνία διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης εκλογών καμία απαγγελία κατηγορίας κατά υπουργών, όλες οι τυχόν αξιόποινες πράξεις των υπουργών που έγιναν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης Βουλής ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Πάμε παρακάτω. Ας υποθέσουμε ότι στις εκλογές η Νέα Δημοκρατία έρχεται πρώτο κόμμα. Με τον νόμο Σκανδαλίδη που θα ισχύει σ’ αυτές η ΝΔ είναι αδύνατον να έχει αυτοδυναμία. Αν είχε, οι σημερινοί τυχόν ένοχοι θα είχαν πρόβλημα διότι θα συγκληθεί η νέα Βουλή, η Νέα Δημοκρατία θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και υπάρχει όλος ο χρόνος απαγγελίας κατηγορίας για τους τυχόν ενόχους υπουργούς τής σημερινής Βουλής. Όμως η Βουλή συγκαλείται, η ΝΔ δεν έχει αυτοδυναμία, δεν παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης, δεν συνεργάζεται με άλλα κόμματα και η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται νέες εκλογές. Αυτόματα όλες οι τυχόν αξιόποινες πράξεις υπουργών της σημερινής Βουλής παραγράφονται και αυτές!
Τώρα όμως πάμε σε εκλογές με τον νέο νόμο Παυλόπουλου που δίνει μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Η ΝΔ ξαναέρχεται πρώτο κόμμα αλλά τώρα με το αυξημένο μπόνους κατακτά και την αυτοδυναμία. Σχηματίζει κυβέρνηση και όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί των δύο περιόδων είναι άσπροι σαν περιστέρια και η ζωή συνεχίζεται.

Βέβαια σε κάθε σενάριο υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες ως προς το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές . Αλλά ακόμη και αν η ΝΔ τις χάσει, όλα τα τυχόν αδικήματα της προηγούμενης Βουλής θα έχουν παραγραφεί.
Αυτά για όσους διατυπώνουν απορίες μεταξύ αυτών και ο υποφαινόμενος μέχρι πρότινος.

Το θέμα είναι πως όποιος συμφωνεί με τα παραπάνω είναι βέβαιος πως τυχόν προσφυγή σε άμεσες η σύντομες εκλογές είναι 100% απόδειξης ενοχής της κυβέρνησης, ενοχή η οποία πρέπει άμεσα να παραγραφεί με μηδενική ανοχή.

ΑΠΟΘΑΝΕΤΩ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Τα τελευταία γεγονότα με τις δηλώσεις Τατούλη, Γιαννόπουλου, Δαιλάκη οι οποίοι ζητούν την απομάκρυνση του αρχιερέα του σκανδάλου Βατοπεδίου και για τον λόγο αυτό επικρεμμάται επί της κεφαλής τους η διαγραφή και άρα η πτώση της κυβέρνησης (152 γαρ) φέρνουν στο μυαλό μου μια προφητική ανάρτηση του φίλου και συμπατριώτη Καππαδόκη στο blog του Απόβαρο στις 23/09/08.
Την αναδημοσιεύω παρακάτω και την ασπάζομαι 100%.


"Δυστυχώς η σημερινή πολιτική κατάσταση και ειδικότερα όσα συμβαίνουν στη ΝΔ ανήκουν πλέον στη σφαίρα της ψυχιατρικής επιστήμης αφού με οποιαδήποτε πολιτική ανάλυση αυτά είναι λογικώς ανεξήγητα. Μια ολόκληρη Παράταξη παραπαίει, ένα Κόμμα που κυβερνά είναι έτοιμο να παραδώσει την εξουσία στην Αντιπολίτευση υπό το βάρος σκανδάλων αλλά κυρίως συμπεριφορών που θα το στείλουν πολλά χρόνια μακρυά από τη Εξουσία. Τι είναι αυτό που αναγκάζει τον πρωθυπουργό , μοιραίος και άβουλος αντάμα να βαδίζει προς το γκρεμό ζωσμένος με τον βράχο στο λαιμό χωρίς να επιχειρεί να απαλλαγεί από αυτόν; Μήπως θέλει και δεν μπορεί γιατί ισχυρά δεσμά τον εμποδίζουν; Και ποιά είναι αυτά; Δεν γνωρίζω. Δεν είμαι ντεντέκτιβ. Δεν είμαι ψυχίατρος. Κάτι όμως δεν πάει καλά εδώ πέρα... "

Η MRB ΝΕΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Εδώ και κάποιες εβδομάδες ο Υπουργός Εθνικης Οικονομίας κ.Αλογοσκούφης ανεκοίνωσε με μελανά χρώματα την πορεία της Οικονομίας μας (πάντοτε βεβαίως αυτό οφείλεται σε διεθνείς κρίσεις) καθώς και την αδυναμία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Για τον λόγο αυτό έφερε στη Βουλή νέο φορολογικό νομοσχέδιο προς ψήφιση και ακολούθησε σχετική συζήτηση. Σαν αναγκαία μέτρα για να ορθοποδήσει η Οικονομία και να μην μπούμε υπό καθεστώς επιτήρησης έφερε προς ψήφιση την φορολόγηση μεγάλης κατηγορίας Ελλήνων ακόμη και χαμηλόμισθων που ως τώρα δεν πλήρωναν φόρους μειώνοντας το αφορολόγητο, επανέφερε τα αντικειμενικά κριτήρια που o ίδιος κατήργησε όταν ήρθε στην εξουσία και τόσο είχε πολεμήσει όταν τα νομοθέτησε το Πασοκ, εισηγήθηκε αύξηση τελών κυκλοφορίας, επιβολή φόρου επι των ήδη φορολογηθένων μερισμάτων κτλ. Επιπροσθέτως και πάντοτε προς τη κατέυθυνση σωτηρίας της Οικονομίας ο Υπουργός ετοίμαζε αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων σε ποσοστό 30% από την 01.01.2009. Ολα αυτά ως πριν λίγες μέρες με τον Υπουργό να είναι σκληρός και ανένδοτος στις αντιρρήσεις τόσο της Αντιπολίτευσης αλλά και πολλών στελεχών της παράταξης του. Ολα αυτά ως πριν λίγες μέρες. Και ξαφνικά ενέσκυψε η καταιγίδα των δημοσκοπήσεων. ΜΡΒ, Αlco,Opinion προσγείωσαν απότομα και τη Νέα Δημοκρατία και τον Υπουργό σε μια άλλη πραγματικότητα. Και ω του θαύματος! Η Οικονομία από κει που ήταν ημιθανής ανεστήθει! Και τα αφορολόγητα όρια βελτιώθηκαν και τα αντικειμενικά κριτήρια έγιναν λογικά και ελάχιστα ενοχλητικά και οι αντικειμενικές αξίες μπορούν ξαφνικά να περιμένουν και ένα χρόνο ακόμη.

Και κάθεσαι και σκέφτεσαι. Η λίγες μέρες πριν μας δούλευε ο Υπουργός η μας δουλεύει τώρα και δεν ενδιαφέρεται πλέον για την πορεία της Οικονομίας αλλά για την πορεία του κόμματος και παράλληλα με αυτή με τη δική του τύχη. Ετσι τελικά μια MRB βελτίωσε τα οικονομικά μας σε σημείο που τα αναγκαία έως πριν μέτρα να μην χρειάζονται πια και μας οδηγεί σε δρόμο λαμπρό. Κατόπιν αυτού είναι πλέον η βέβαιον και το δικαιούται, το χαρτοφυλάκιο της Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στον αναμενόμενο ανασχηματισμό να δοθεί στην MRB. Οσο για τον Υπουργό, η έδρα στο LSE τον περιμένει για να διδάξει στους φοιτητές του μια νέα μέθοδο επίλυσης των οικονομικών προβλημάτων. Τις δημοσκοπήσεις.

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! ΠΑΡΑΜΥΘΙ Η ΑΛΩΣΗ!

Διαβάζω από την Βικιπαίδεια και ασφαλώς συμφωνούμε όλοι με τον ορισμό:

"Μοναχός λέγεται το πρόσωπο το οποίο ακολουθεί τον ασκητισμό, αναχωρεί δηλαδή από τον κόσμο, διαμένει μόνος του ή σε κοινόβιο (μοναστήρι), και διαμέσου συνεχούς προσευχής επιδιώκει την προσέγγιση του πνεύματός του με το Θεό. Η πρακτική αυτή είναι πολύ διαδεδομένη στο Χριστιανισμό, αλλά απαντά και σε άλλες Θρησκείες.
Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει αυτόν που είναι μόνος του, ξεχωριστά από τους άλλους. Χρησιμοποιούνται και άλλοι συναφείς όροι, όπως ασκητής, ερημίτης, αναχωρητής, καλόγερος.
Ο μοναχός αλλάζει όνομα, ενδύεται ράσο, παραιτείται από την περιουσία του και αφιερώνεται ολοκληρωτικά στο Θεό."

Δεν θα κάνω κανένα προσωπικό σχόλιο. Απλώς αφού διαβάσετε τις παραπάνω γραμμές σκεφτείτε. Σκεφτείτε πού συμπίπτουν οι μοναχοί του Βατοπεδίου προεξάρχοντος του Ηγούμενου με τον παραπάνω ορισμό του μοναχού.Και επίσης και το σπουδαιότερο. Το Ελληνικό κράτος, το Ελληνικό Δημόσιο που το εκφράζουν και το διαχειρίζονται οι εκπρόσωποί του Υπουργοί καθοδηγούμενοι από τον Πρωθυπουργό, με ποιούς συζητούσε και άλλαζε περιουσίες ανύπαρκτες με κεντρικές δημόσιες πολύτιμες ιδιοκτησίες, "φιλέτα" κατά την έκφραση του συρμού;
Με ανθρώπους που παραιτούνται από την περιουσία τους και αφιερώνονται ολοκληρωτικά στο Θεό η με άπληστους άρπαγες που είχαν σαν κύριο σκοπό τους την καταλίστευση της περιουσίας του Δημοσίου, βασιζόμενοι σε τίτλους του Βυζαντίου; Καλά ισχύουν σήμερα τα χρυσόβουλα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και κατοχυρώνουν περιουσίες; Καλά οι άνθρωποι που μας διοικούν έχουν πληροφορηθεί για την Αλωση η ετοιμάζονται μαζί με τον Ευφραίμ για τον αποψινό Εσπερινό της Αγιά Σοφιάς;

Να γελάσω; Να κλάψω; Να θυμώσω; Να εκραγώ και όποιον βρώ μπροστά μου;
Και εγώ που εκδιώχθηκα από τη γη των προγόνων μου, την Κων/πολη, άραγε μπορώ να διεκδικήσω την πατρική περιουσία γιατί οι παπούδες μου την αγόρασαν από τους Παλαιολόγους;

Είμαστε καλά; Ξαναερωτώ. Είμαστε καλά;

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ.....ΤΩΡΑ

Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ αλλά κυρίως η καθιερωμένη συνέντευξη με τους δημοσιογράφους την Κυριακή το πρωί απεκάλυψαν πολλά.
Επειδή δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια και οι πολλές φιλολογικές περικοκλάδες θα κωδικοποιήσω παρακάτω τι κατάλαβα εγώ για αυτόν και αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα.

1. To πολίτευμα μας δεν είναι πρωθυπουργοκεντρικό όπως έως τώρα νομίζαμε αλλά συμπρωθυπουργοκεντρικό. Διότι εκτός από τον πρωθυπουργό έχουμε και συμπρωθυπουργό ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις (το γιατί δεν το γνωρίζω) είναι και υπερπρωθυπουργός με το άλλον να «κρατά τα μπόσικα». Η διαπίστωση δε αυτή γίνεται, κοίτα σύμπτωση, στην συμπρωτεύουσα.

2. Όταν λέγαμε σεμνά και ταπεινά δεν εννοούσαμε αυτό που όλοι λάθος καταλάβαμε. Εννοούσαμε κάτι άλλο το οποίο ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να μας εξηγήσει επειδή φαντάστηκε πως δεν θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε ούτε και αυτό.

3. Στην πολιτική (αυτών που μας κυβερνούν) δεν υπάρχει ηθική ευθύνη για τίποτε. Μόνο νομική ευθύνη υπάρχει αφού ο πρωθυπουργός δέχεται και επαναλαμβάνει πως ό,τι είναι νόμιμο είναι ταυτόχρονα και ηθικό. Εγώ, μόνο για αυτή την νέα θεωρία, δεν υπάρχει περίπτωση να τους ξαναχαρίσω την ψήφο μου, κάτι που κάποιες φορές έκανα στο παρελθόν. Δεν χαρίζω καμιά ψήφο σε κάποιον που μου ζητά να του χαρίσω τη λογική μου.

4. Δεν έχει σημασία πως πλουτίζει ένας υπουργός κατά τη διάρκεια της θητείας του. Δεν έχει σημασία αν ξεκίνησε φτωχός και σε μερικά χρόνια έγινε πλούσιος. Αν δεν υπάρχει χειροπιαστό νομικό αδίκημα όλα καλώς γενόμενα. Με την εφαρμογή της θεωρίας «ο,τι νόμιμο και ηθικό» δεν μπαίνουν στο τραπέζι και άλλοι έμμεσοι παράγοντες μέσω των οποίων μπορεί να πλουτίζει ο υπουργός η οι συγγενείς του.

5. Τα ΜΜΕ δεν πρέπει να αναφέρουν καμιά παρατυπία ( ο επιεικέστερος όρος) κανενός υπουργού. Είναι σαν να του προσφέρουν μια συνεχή προστασία γιατί ο πρωθυπουργός δεν λαμβάνει αποφάσεις ποτέ υπό πίεση. Ακόμη και αν «συλληφθεί» υπουργός να δωροδοκείται έπ’ αυτοφώρω (υπόθεση εργασίας κάνω, μην παρεξηγηθώ) αν θέλετε ο υπουργός να τιμωρηθεί, σιωπή. Αν γίνει η παραμικρή αναφορά ο πρωθυπουργός θα τον καλύψει για να μην φανεί ότι ενεργεί υπό πίεση.

6. Οι σύζυγοι υπουργών μπορούν ελεύθερα να εξασκούν οποιοδήποτε επάγγελμα ακόμη και αν αυτή η δραστηριότητα τους εμπίπτει στο νομικό έλεγχο του υπουργού συζύγου τους η στην παροχή πληροφοριών που εκ της θέσεως του αυτός διαθέτει, πληροφοριών όμως που έχουν άμεση σχέση με την επαγγελματική επιτυχία της συζύγου. Ο πρωθυπουργός, πάνω από όλα αυτά, τοποθετήθηκε στο ιερό δικαίωμα της γυναίκας για εργασία, κάθε δε αντίθετη γνώμη την χαρακτήρισε ιστορικά οπισθοδρομική.

Πολλά άλλα συμπεράσματα βέβαια βγήκαν από όλους. Παραμένω στα παραπάνω γιατί θεωρώ πως όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζουν μια νέα φιλοσοφία άσκησης εξουσίας. Άραγε είναι νέα η μήπως τώρα με την πίεση των γεγονότων απλώς αποκαλύφθηκε;

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ Η ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΕΝΟΧΗ;

Κάθε φορά που κάποιος από τους συνεργάτες του Πρωθυπουργού πιάνεται κλέπτων οπώρας, όλα τα παπαγαλάκια του Μαξίμου με επί κεφαλής τον αρχιπαπαπαγάλο αρχίζουν να διαδίδουν πως η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη και πως ο Πρωθυπουργός έχει επί του θέματος (της ρεμούλας) μηδενική ανοχή. Μάλιστα για όσους δεν το έχουν εμπεδώσει φροντίζει και για αυτούς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να το τονίζει στους θεατρικούς και άσκοπους μονόλογους του. Το θέμα καταντά κωμικό αν δει κανείς πόσα σκάνδαλα «έσκασαν» στον αέρα με αυτή την επίδειξη της μηδενικής ανοχής. Καταντά ακόμη πιο κωμικό αν δούμε πως όλοι οι πρωταγωνιστές παραμένουν στη θέση τους γιατί , και εδώ αναπτύσσεται μια άλλη θεωρία, ο Πρωθυπουργός ποτέ δεν ενεργεί υπό πίεση.
Τι είναι αυτά τα παραμύθια που μας λέτε αδελφοί; Αντί να υπάρξει κεραυνοβόλα αντίδραση στο πλαίσιο της μηδενικής ανοχής, αφήνουμε το θέμα να βαλτώνει επειδή ο Τύπος και η Αντιπολίτευση ζητά από τον Κυβερνήτη να πάρει τα αναγκαία άμεσα μέτρα; Κοντεύουμε να ξεχάσουμε και πώς να σκεφτόμαστε σήμερα. Αναρωτιέσαι. Η εγώ χάζεψα τελείως και τόσα χρόνια ο τρόπος σκέψης μου είναι λάθος η πέφτει άγριο δούλεμα.
Και έχουμε και την καραμπινάτη υπόθεση Παυλίδη. Και αντί μέσα στο πλαίσιο της μηδενικής ανοχής να στείλουν το άτομο άμεσα να κάνει παρέα στον δόλιο τον Πολύζο, ούτε ένα συγγνώμη δεν του είπαν του ανθρώπου, έρχεται σήμερα ο αρχιπαπαγάλος και αναπτύσσει νέα θεωρία. Ο Παυλίδης έθεσε πρώτος το θέμα στον εισαγγελέα άρα αυτός είναι αθώος. Τούκα πρώ που λέγαμε όταν ήμασταν παιδιά. Αν λοιπόν κάποιος εγκληματήσει και πριν να επέμβουν οι αρχές αυτός προλάβει και μηνύσει το θύμα, τότε δεν υπάρχει έγκλημα και ο δράστης είναι αθώος!!! Τι έχουν άλλο να ακούσουν τα αυτιά μας Θεέ μου; Και να σκεφτείς πως άνθρωποι με τέτοια λογική μας κυβερνούν...
Επειδή λοιπόν δεν μου αρέσει ο Πρωθυπουργός της χώρας συνεχώς να διαψεύδεται και να γελοιοποιείται, γι'αυτό την επόμενη φορά που θα αναφέρει περί μηδενικής ανοχής θα τον παρακαλέσω να αλλάξει ένα μόνο γράμμα και αντί μηδενικής ανοχής να μας μιλήσει για μηδενική ενοχή για όλα όσα συμβαίνουν γύρο του. Έτσι και σύμφωνα με τα λόγια του θα είναι οι πράξεις του και ο αρχιπαπαγάλος δεν θα χρειαστεί να επινοήσει κάποια καινούργια τερατώδη θεωρία για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Α! Τώρα που το θυμήθηκα. Με την αλλαγή ενός γράμματος και μόνο δεν θα έφτανε στη γελοιοποίηση και ο βοηθός αρχιπαπαγάλος όταν μας αναρωτιόταν από πού να παραιτηθεί ο υπόδικος για υπόθαλψη χασισοκαλλιεργητών πρωθυπουργικός σύμβουλος αφού ο διορισμός του δεν καταχωρήθηκε σε ΦΕΚ!
Μηδενική ενοχή και αυτός και τα σκυλιά δεμένα.

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Χαζεύοντας στην ιστοσελίδα της ΟΝΝΕΔ, www.onned.gr , άρχισα να διαβάζω τα ονόματα των Προέδρων και των Εκτελεστικών οργάνων από το 1974 έως σήμερα και έκπληκτος διαπίστωσα πως οι περισσότεροι Υπουργοί και Υφυπουργοί των τελευταίων κυβερνήσεων της ΝΔ βρίσκονταν εκεί μέσα. Σημείωσα τα παρακάτω ονόματα:

-Λιάπης Μιχάλης
-Παπαληγούρας Αναστάσιος
-Πολύδωρας Βύρων
-Γιαννάκου Μαριέττα
-Μιχαλολιάκος Βασίλειος
-Ζαγορίτης Λευτέρης (αυτός δεν υπουργοποιήθηκε ακόμα)
-Λυκουρέντζος Ανδρέας
-Βλάχος Γεώργιος
-Μειμαράκης Βαγγέλης
-Βουλγαράκης Γιώργος
-Χατζηδάκης Κωστής
-Στυλιανίδης Ευριπίδης
Ακόμη περισσότερους κυβερνητικούς βουλευτές βρήκα εκεί μέσα αλλά ας περιοριστούμε στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Ασφαλώς κάτι αντίστοιχο θα συμβαίνει και με τους αξιωματούχους των κυβερνήσεων του Πασοκ αλλά δεν μπόρεσα να βρώ αντίστοιχα ιστορικά στοιχεία από το διαδίκτυο.

Το οποίον σημαίνει ότι αν ασχοληθείς από μικρός σοβαρά με τη νεολαία του κόμματος έχεις πολλές πιθανότητες κάποια μέρα να μας κυβερνήσεις.

Το παραπάνω κείμενο σαν συμβουλή και προτροπή αφιερώνεται στις χιλιάδες των νέων παιδιών που αγωνίζονται και αγωνιούν για το μέλλον τους προσδοκώντας ένα καλύτερο αύριο. Μήπως το λαμπρό αύριο που ονειρεύονται, μήπως βρίσκεται στην πόρτα εισόδου κάποιας κομματικής νεολαίας; Λέω, μήπως.....

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ 300 ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ

Το άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει:
"Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου."

Ερωτώ. Είναι έτσι; Οι 300 Εθνοπατέρες μας είναι ίσοι με τα υπόλοιπα εκατομμύρια των Ελλήνων έναντι του νόμου; Υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες απαντήσεις τεκμηριωμένες με παραδείγματα και όλες αυτές είναι ταυτόσημες. ΟΧΙ.
Οι 300 Εθνοπατέρες ψηφίζουν τους νόμους που καταπατούν ασύστολα το άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος. Δεν είναι ίσος ο απλός πολίτης με τον υπουργό όταν για το ίδιο αδίκημα του ενός η παρανομία παραγράφεται μετά την λήξη των εργασιών της επόμενης Βουλής από την οποίαν διεπράχθη το αδίκημα και της προκήρυξης εκλογών, χρόνος που στην χειρότερη για τον υπουργό περίπτωση δεν ξεπερνά την 6ετία και για τον απλό πολίτη η παρανομία παραγράφεται, ανάλογα με το αδίκημα, έως και μετά την 20ετία. Το οποίον σημαίνει με άλλα λόγια ότι ενώ στον απλό πολίτη μπορεί να απαγγελθεί κατηγορία και μετά από 10 χρόνια από την τέλεση του αδικήματος, αν εμπλέκεται υπουργός στο ίδιο ακριβώς αδίκημα, για αυτόν δεν υπάρχει δυνατότης απαγγελίας κατηγορίας και θα γυρίζει ανάμεσα μας χαρούμενος, άσπηλος και αμόλυντος. Και έρχονται σήμερα υποκριτικά κάποιοι από τους εθνοπατέρες να μας λένε πως αυτός ο νόμος ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΨΗΦΙΣΑΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ πρέπει να αλλάξει γιατί...είναι άδικος. Τα ίδια μας λένε κάθε φορά που ψηφίζουν για την μη άρση της βουλευτικής ασυλίας ενός από τη "συντεχνία" τους ακόμη και αν υπάρχει κατηγορία για τροχαία παράβαση η για καταπάτηση στο χωράφι του γείτονα. Για να μην σας πω πως κατά την γνώμη μου, χωρίς να είμαι νομικός αλλά απλά έλογον ον, και αυτή η νομοθεσία περί βουλευτικής ασυλίας γενικότερα αντίκειται στό άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος.
΄
Το άρθρο 120 του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει:
"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. "
Μήπως στην επόμενη αναθεώρηση πρέπει να μπει και μια παράγραφος και για κείνους που με την ψήφο τους και χωρίς βία επιχειρούν και το καταλύουν συστηματικά;

Για νά ξέρουμε πως πρέπει να αντιδράσουμε, εμείς οι υπόλοποι Ελληνες, κατά το Σύνταγμα εννοείται...

ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Για να ξεχάσουμε για λίγο τη σημερινή ζοφερή εικόνα της καθημερινότητας μας ας κάνουμε ένα τεστ παρατηρητικότητας, γνώσης και μνήμης και ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε ποιο από τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ η ΠΑΣΟΚ, μπορούμε να αναγνωρίσουμε αν μελετήσουμε προσεκτικά τα παρακάτω χαρακτηριστικά του:
• Έχει για αρχηγό του πρόσωπο που το όνομα του είναι συνώνυμο με πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας και κατάκτησε την αρχηγία του κόμματος του κατά κύριο λόγο λόγω της συγγενείας του με αυτόν.
• Ο αρχηγός του, για να ενδυναμώσει την προσωπική του εξουσία, διέγραψε κορυφαία στελέχη του νομίζοντας πως έτσι δεν θα εναντιωθεί κανείς άλλος στο μέλλον στις απόψεις του.
• Κύριος άξονας της προεκλογικής του εκστρατείας όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση είναι η μάχη κατά της ακρίβειας και της καθημερινότητας.
• Ο αρχηγός του, όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση, παίζει τον ρόλο του αρχιερέα της κάθαρσης κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να κουκουλώσει τα σκάνδαλα και τις ανομίες.
• Όταν είναι στην κυβέρνηση παραπέμπει όλα τα σκάνδαλα στη δικαιοσύνη και εκείνη με τη σειρά της στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με αποτέλεσμα κανένα από τα μέλη του να μην έχει ποτέ καταδικαστεί για κυβερνητικές ανομίες.
• Όταν είναι στην κυβέρνηση, περνά άσχετες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, συνήθως αργά τη νύκτα, για να μην καταλαβαίνει το άλλο κόμμα περί τίνος πρόκειται. Όταν η Αντιπολίτευση ξυπνά…η τροπολογία είχε ήδη ψηφιστεί.
• Όταν είναι στη κυβέρνηση, χρησιμοποιεί πολλές φορές τη διαδικασία του κατεπείγοντος στα νομοσχέδια ούτως ώστε η Αντιπολίτευση να μην έχει χρόνο ούτε να τα μελετήσει αλλά και ούτε να μπορέσει να αναπτύξει τα απόψεις της.
• Γενική είναι η εντύπωση της κοινωνίας ότι στα ταμεία του κόμματος του εισέρευσαν μαύρα χρήματα από την Siemens για προώθηση των επιχειρηματικών της σχεδίων στην Ελλάδα.
• Παραμονές εκλογών, όταν είναι στη εξουσία, κάνει χιλιάδες διορισμούς για να αλιεύσει ψήφους.
• Διορίζει προέδρους και διοικητές νοσοκομείων, οργανισμών δημοσίου, κρατικά ελεγχομένων τραπεζών και εταιρειών με κρατική συμμετοχή και έλεγχο, αποτυχημένους να εκλεγούν πολιτευτές και κομματικά εξαρτημένους μισθοφόρους.
• Όταν αναλαμβάνει την εξουσία παραλαμβάνει από το άλλο κόμμα καμένη γη με αποτέλεσμα να μας βάζει σε μια λιτότητα δίχως τέλος.

Οποιος μπορεί μελετώντας τα παραπάνω να αναγνωρίσει κάποιο από τα δύο κόμματα κερδίζει ένα μπλε η πράσινο πλαστικό σημαιάκι για να το χρησιμοποιήσει όταν έρθει η ώρα.
Όποιος όμως έχει γερή μνήμη και παρατηρεί τον κόσμο γύρο του όχι μέσα από χρωματιστά γυαλιά αναγνωρίζει πολύ εύκολα το «Διαχρονικό Θέατρο» του παραλόγου που παρακολουθούμε κάθε μέρα στον τόπο μας. Και η παγκόσμια πρωτοτυπία που παρουσιάζει η περίπτωση μας είναι ότι στο θέατρο αυτό δεν παίζουν μόνον οι ηθοποιοί στη σκηνή. Κυρίαρχη θέση στην παράσταση έχουν και οι θεατές, πληρώνοντας μάλιστα πανάκριβο εισιτήριο, που ουρλιάζουν φανατισμένα και συμπλέκονται μεταξύ τους κουνώντας πολύχρωμες πλαστικές σημαίες γιατί νομίζουν πως αυτό απαιτεί ο ρόλος τους. Και τον παίζουν τέλεια. Για αυτό, κάθε φορά που πέφτει η αυλαία, τα χειροκροτήματα ακούγονται πάνω από τη σκηνή και όχι κάτω από την πλατεία….
Έτσι λοιπόν η μόνη ελπίδα για αυτό τον τόπο είναι η μαζική αποχώρηση των θεατών εκείνων που δεν αντέχουν ούτε το ίδιο έργο να βλέπουν ούτε στο ίδιο έργο να παίζουν συνεχώς.

Το παραπάνω κείμενο, με μόνο κάποιες αλλαγές στα παραπάνω χαρακτηριστικά ώστε να προσαρμοστεί στη σημερινή πραγματικότητα, δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 21ης Σεπτεμβρίου του 1993 στη στήλη «Γράμματα αναγνωστών» υπογεγραμμένο από τον σημερινό συντάκτη. Πέρασαν σχεδόν 15 χρόνια από τότε και το κείμενο δυστυχώς εξακολουθεί να είναι το ίδιο επίκαιρο.
Η μόνη παρήγορη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι πως σήμερα, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, άρχισε να παρατηρείται μια σταδιακή αποχώρηση ορισμένων θεατών.
Αν θα είναι και μαζική ας το ελπίζουμε και ας περιμένουμε να το δούμε.

Αρκεί βέβαια και κάποιοι καινούργιοι θιασάρχες να φανούνε...

ΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!

Τον διέγραψε γιατί δεν προσυπέγραψε την πρόταση του κόμματος για δημοψήφισμα επι της Ευρωπαικής Συνθήκης. Το κόμμα από την άλλη επεκύρωσε με την ψήφο του χθες τη Συνθήκη!
Το κόμμα θέλει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός αν καλώς το κόμμα ψήφισε. Και αν ο λαός αποφασίσει αρνητικά τι γίνεται; Το κόμμα θα πάρει πίσω την ψήφο του στη Βουλή; Δεν ξέρει πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται;
Και φυσικά ο άλλος δεν δέχτηκε όλα αυτά τα τρελλά και ο Αρχηγός τον διέγραψε...

Ενα γιατρο βρε παιδιά, ένα γιατρό. Και γρήγορα.

Ε' ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΑΝΤΩΝΑΡΕ. Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ.

Αγαπητέ κύριε Αντώναρε,

Απευθύνομαι σε σένα και μέσα από σένα στους πιο πάνω από σένα και στον πιο πάνω από όλους που σε βάλανε χθες να προσπαθείς με φιλότιμες προσπάθειες να μας πείσεις ότι πετάει ο γάιδαρος! Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια σου να μας πείσεις πως "όποιος δεν διορίζεται επισήμως, δεν μπορεί να παραιτηθεί ανεπισήμως και είναι καταδικασμένος ες αεί στο μαρτύριο της παραμονής!".
Αλήθεια, νομίζεις πως απευθύνεσαι σε κάφρους; Νομίζεις πως απευθύνεσαι σε άβουλα και άλογα όντα που αν τους πεις πως πετάει ο γάιδαρος θα σηκώσουν ψηλά το κεφάλι για να παρακολουθήσουν την πτήση του;
Είναι δυνατόν, επαναλαμβάνω είναι δυνατόν, ο επισήμως ανακοινωθείς,ο σε μεγαλοπρεπές γραφείο στη Βουλή πλησίον του πρωθυπουργού εγκατασταθείς, ο έγχρωμο τριψήφιο τηλέφωνο χρησιμοποιών να καλείται από τις εισαγγελικές αρχές της χώρας να καθίσει στο σκαμνί για να αποδείξει πως δεν είναι ένοχος κάλυψης χασισεμπόρων, είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να εξακολουθεί να είναι άτυπος Σύμβουλος του Πρωθυπουργού της Ελλάδας; Σε ποια χώρα ζούμε τελικά; Σε Ευρωπαϊκή χώρα η σε χώρα που όμοια της δεν βρίσκεται πουθενά στη γη; Και ας μη βιαστούμε να την παρομοιάσουμε με απόμακρες Αφρικανικές γωνιές. Και εκεί ακόμη τα στοιχειώδη τηρούνται.

Θα ήθελα να σου θυμίσω κύριε Αντώναρε και στους από πάνω και στον ακόμα πιο πάνω, πως περίπου 2500 χρόνια πριν έζησε σε αυτόν τον τόπο ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Σωκράτη. Ο άνθρωπος αυτός έμεινε γνωστός στους αιώνες και στην κάθε γωνιά της γης επειδή τηρώντας τους νόμους της χώρας του ήπιε το κώνειο παρ' όλον που ήξερε ότι η καταδίκη του ήταν άδικη, ήπιε το κώνειο παρ' όλον που στενοί φίλοι του ήταν έτοιμοι να τον φυγαδεύσουν, ήπιε το κώνειο γιατί αυτό ΕΠΕΒΑΛΛΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!
Και έρχεσαι σήμερα εσύ και οι πάνω από σένα και ο πιο πάνω από όλους και θέλετε να λέγεστε απόγονοι του Σωκράτη και δεν θεωρείτε σκόπιμο ούτε καν να παραιτηθεί από Σύμβουλος αυτός που οι νόμιμες αρχές του κράτους έχουν βάσιμες υποψίες ότι είναι ένοχος βαρύτατου αδικήματος και δεν τον καλούν να πιει το κώνειο ασφαλώς, τον καλούν να αποδείξει την αθωότητα του. Και δεν καταλαβαίνετε ότι για όσο διάστημα είναι υπόδικος δεν μπορεί να συμβουλεύει τον Πρωθυπουργό της χώρας;

Δεν ξέρω, άκουσα πολλά απίστευτα τα τελευταία χρόνια. Άλλα τα δέχτηκα, όχι αδιαμαρτύρητα, άλλα προσπαθώ να τα χωνέψω αλλά ακόμα δυσκολεύομαι, αλλά με το τελευταίο αυτό περιστατικό και με την προσπάθεια συγκάλυψης του με γελοίες και ανάξιες σχολιασμού δικαιολογίες, το ποτήρι ξεχείλισε!

Όχι κύριε Αντώναρε και λοιποί. Όσο και να προσπαθήσετε δεν θα μας πείσετε ούτε ότι πετάει ο γάιδαρος, ούτε ότι το φεγγάρι φωτίζει τη μέρα και ο ήλιος τη νύχτα, ούτε ότι ένα και ένα κάνει τέσσερα.
Για το μόνο που μπορείτε να μας πείσετε είναι για το πόσο βαθιά νυχτωμένοι είστε όταν νομίζετε πως όλοι οι άλλοι κοιμούνται βαθιά. Το ξύπνημα δεν θα αργήσει να έρθει, όχι μόνο σε σας αλλά και σε όλους τους άλλους από όλα τα χρώματα που νομίζετε πως μπορείτε να κοροϊδεύετε την κοινωνία επ' άπειρον.

Το ξύπνημα θα έρθει και θα είναι και οδυνηρό και πολύχρωμο. Πιστέψτε με.

Η ΑΛΓΕΒΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗ

Αποφάσισα σήμερα να ξανασχοληθώ με το blog όχι γιατί καθάρισε η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό, μάλλον γίνεται κάθε μέρα και πιο αποπνικτική, αλλά γιατί τα πράγματα στη γειτονιά μας αρχίζουν και γίνονται πολύ επικίνδυνα για το σήμερα αλλά κυρίως για το αύριο. Εννοώ το μεγάλο πρόβλημα του Μακεδονικού που βρίσκεται πια στην κόψη του ξυραφιού. Δεν θέλω να αναφερθώ πώς φτάσαμε εδώ. Όλοι που ζούμε σε αυτό τον τόπο έχουμε άποψη. Φυσικά η εκάστοτε διαδοχικά πολιτική εξουσία φέρει όλο το βάρος της αδιέξοδης διαδρομής αλλά αυτό δεν είναι το θέμα αυτής της τοποθέτησης.
Αυτές τις μέρες καλούμαστε να αποφασίσουμε ποια θα είναι η θέση μας και η στάση μας σχετικά με την οριστικοποίηση του ονόματος της γείτονος. Τι αποδεχόμαστε και τι όχι. Σε ποιες ενέργειες θα προβούμε αν η κατάσταση οδηγεί σε λύσεις αντίθετες από τις απόψεις μας και πίσω από τη γραμμή της έσχατης υποχώρησης.

Πιστεύω ότι για την λήψη της οποιαδήποτε απόφασης στην ζωή μας εκείνο που πρέπει να υπολογίζουμε πάντοτε είναι το αλγεβρικό άθροισμα των συν(+) και των πλην(-)που προκύπτουν από αυτή την απόφαση. Και αν το αλγεβρικό αποτέλεσμα είναι θετικό, ανεξάρτητα από τους αρνητικούς συντελεστές, τότε προχωράμε και αν αντίθετα είναι αρνητικό δεν την παίρνουμε την απόφαση αυτή.
Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι αυτός που λείπει στην Ελλάδα. Λείπει από τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ, τους απλούς ανθρώπους. Η εύκολη λύση για αυτούς είναι να "πατήσουν" σε έναν αρνητικό η θετικό συντελεστή της παραπάνω εξίσωσης και μάλιστα σε έναν που είναι ολοφάνερος και αυταπόδεικτος και να επιχειρηματολογούν πάνω σε αυτόν ως μη όφειλαν, προσπαθώντας από τον έναν μόνο αυτόν συντελεστή να βγάλουν και το αποτέλεσμα ανάλογα με το πρόσημο του.
Τον συναντούμε καθημερινά αυτόν τον τρόπο σκέψης σε κάθε μας συζήτηση που περιέχει και τον παράγοντα της κρίσης και όχι απλώς της περιγραφής.
Θα μου πείτε, καλά τα λες αλλά γιατί δεν σκεφτόμαστε όλοι έτσι;
Οι περισσότεροι δεν σκέφτονται έτσι γιατί προφανώς δεν έχουν μαθηματική σκέψη.
Αλλά και αυτοί που ακόμα έχουν, όπως ταπεινά πιστεύει και για τον εαυτό του ο υπογράφων, και αυτοί δεν σημαίνει πως παίρνουν πάντοτε τις σωστές αποφάσεις και δεν κάνουν λάθη. Γιατί το να αποδεχθείς την αλγεβρική απόφαση, ας πούμε ότι το έχεις αντιληφθεί, το δύσκολο όμως δεν είναι αυτό. Αυτό είναι το πρώτο βήμα, η αποδοχή του τρόπου σκέψης. Το δύσκολο και άλυτο πολλές φορές είναι να ανακαλύψεις όλους τις συντελεστές της εξίσωσης και μάλιστα να τοποθετήσεις μπροστά από αυτούς και το κατάλληλο πρόσημο. Όλα τα παραπάνω μπορεί για κάποιους να είναι ανιαρά, βαρετά και δυσνόητα καμιά φορά, είναι όμως απαραίτητα για να οδηγηθούμε στη σωστή απόφαση για το Μακεδονικό. Δεν σκοπεύω σε αυτές τις λίγες γραμμές ενός άγνωστου blogger να υποδείξω τι πρέπει να κάνει η επίσημη κυβέρνηση του τόπου μου. Σκοπεύω όμως να οριοθετήσω το πρόβλημα απαλλαγμένος προς στιγμή από κάθε συναισθηματική φόρτιση. Το συναίσθημα πιστεύω πως είναι πολύ κακός σύμβουλος στην εξωτερική πολιτική, άλλο αν όλοι μας πολλές φορές, και ο υποφαινόμενος δεν εξαιρείται, μας παρασύρει.

Αυτήν την στιγμή τα προβλήματα πάνω στα οποία απαιτούνται οι αποφάσεις μας είναι δύο.
Πρώτον, για να μην μακρυγορούμε, θα δεχθούμε να ονομάζεται το γειτονικό κράτος Μακεδονία χωρίς γεωγραφικό η χρονικό συνθετικό; Όλα τα άλλα υποτιθέμενα σύνθετα ονόματα δεν έχουν καμιά αξία γιατί οδηγούν κατ' ευθείαν στο "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Εννοείται ότι μιλούμε για μια και μοναδική ονομασία και όχι για διπλή ονομασία που αποτελεί εφεύρημα αφελών προς αφελείς.
Το δεύτερο πρόβλημα μπορεί να προκύψει, μπορεί και όχι, ανάλογα με την εξέλιξη του πρώτου προβλήματος. Το πρόβλημα αφορά τη στάση μας σε περίπτωση που η απάντηση μας στο πρώτο πρόβλημα δεν γίνει αποδεκτή από τους παγκόσμιους προστάτες μας και μέσω αυτών και δευτερευόντως από τους γείτονες.

Ας πάμε στο πρώτο και κυρίαρχο πρόβλημα. Δεχόμαστε την "Μακεδονία" ως έχει με οποιοδήποτε άυλο περιτύλιγμα;
Συντελεστές της εξίσωσης:
-Αισθήματα Μακεδονικού πληθυσμού (Ελληνικού εννοώ. Πού καταντήσαμε για τη διευκρίνιση..)
-Πλαστογραφία της Ιστορίας
-Σύγχυση ως προς τους τρίτους του όρου Μακεδόνας και Μακεδονία
-Αλυτρωτικές βλέψεις Βορείων
-Ευρωπαϊκή άποψη και επιπτώσεις
-Αμερικανική άποψη και επιπτώσεις
-Σταθερότης στα Βαλκάνια
-Ύπαρξη "Μακεδονίας" η Μεγάλη Αλβανία
-Αξιοπρέπεια
-Πολιτικό κόστος (το τελευταίο που θα έπρεπε να ενδιαφέρει το Ελληνικό Έθνος)
κτλ. κτλ. κτλ.
Αυτή είναι η δυσκολία. Η ανακάλυψη όσο το δυνατόν περισσοτέρων συντελεστών που επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Και για να μην νομισθεί πως η επιστήμη των μαθηματικών αντικαθιστά την διπλωματία, για τον κάθε συντελεστή υπάρχει διαφορετικός βαθμός βαρύτητας. Δεν το ανάφερα παραπάνω για να μην περιπλέξω το θέμα αλλά ασφαλώς και υπάρχει και αυτή είναι η δουλειά που πρέπει (η θα έπρεπε) να κάνει η εξωτερική πολιτική της χώρας μας, από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο κλητήρα του Υπουργείου Εξωτερικών. Δεν μπορούμε ασφαλώς να ισοσταθμίσουμε το πολιτικό κόστος π.χ. με τη διαδρομή της ιστορίας μας.

Αυτή τη διαλογική πρέπει να ακολουθήσουμε και στην απευκταία (και πιθανότερη όμως) περίπτωση που χάσουμε (εντελώς) τη μάχη του ονόματος. Θα θέσουμε βέτο; Η μάλλον για να γίνω πιο συγκεκριμένος αφού ο Πρωθυπουργός ήδη το προανήγγειλε, είναι σωστό να θέσουμε βέτο; Οι συντελεστές και εδώ είναι πολλοί;
-Και μετά τι;
-Αμερικανική αντίδραση
-Επιπτώσεις στο εσωτερικό
-Συμμετοχή μας στα Βαλκανικά δρώμενα
-Ενίσχυση η όχι της Τουρκίας
-Ρόλος Αλβανίας
-Εθνικά μας συμφέροντα
-Αντίδραση Ρωσίας
-Υπευθυνότητα
κτλ.κτλ.κτλ.

Απάντηση ας δώσουν άλλοι. Ας βρουν και άλλους συντελεστές, ας βάλουν και τα πρόσημα και ας καθορίσουν και το βαθμό της βαρύτητας. Δεν είμαι ούτε διπλωμάτης ούτε πολιτικός. Την Αλγεβρική σκέψη αναζητώ αφού ως τώρα το συναίσθημα, η επιπολαιότητα, η ανευθυνότητα, η ανικανότητα, η αναβλητικότητα μας έφερε ως εδώ.
Οι αριθμοί είναι ψυχροί και αμετάβλητοι. Το ίδιο και η Ιστορία. Και αυτή που βρήκαμε αλλά κυρίως και αυτή που θα αφήσουμε.-

ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΣ

Εχω ανοίξει τα παράθυρα και περιμένω να ξεβρωμίσει ο χώρος. Δεν έχω όρεξη ούτε να σχολιάσω ούτε να ασχοληθώ με το σημερινό σκηνικό.

Θα επανέλθω όταν ο καθαρός αέρας θα ξεδιαλύνει την ατμόσφαιρα.