Διαβάζω από την Βικιπαίδεια και ασφαλώς συμφωνούμε όλοι με τον ορισμό:
"Μοναχός λέγεται το πρόσωπο το οποίο ακολουθεί τον ασκητισμό, αναχωρεί δηλαδή από τον κόσμο, διαμένει μόνος του ή σε κοινόβιο (μοναστήρι), και διαμέσου συνεχούς προσευχής επιδιώκει την προσέγγιση του πνεύματός του με το Θεό. Η πρακτική αυτή είναι πολύ διαδεδομένη στο Χριστιανισμό, αλλά απαντά και σε άλλες Θρησκείες.
Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει αυτόν που είναι μόνος του, ξεχωριστά από τους άλλους. Χρησιμοποιούνται και άλλοι συναφείς όροι, όπως ασκητής, ερημίτης, αναχωρητής, καλόγερος.
Ο μοναχός αλλάζει όνομα, ενδύεται ράσο, παραιτείται από την περιουσία του και αφιερώνεται ολοκληρωτικά στο Θεό."
Δεν θα κάνω κανένα προσωπικό σχόλιο. Απλώς αφού διαβάσετε τις παραπάνω γραμμές σκεφτείτε. Σκεφτείτε πού συμπίπτουν οι μοναχοί του Βατοπεδίου προεξάρχοντος του Ηγούμενου με τον παραπάνω ορισμό του μοναχού.Και επίσης και το σπουδαιότερο. Το Ελληνικό κράτος, το Ελληνικό Δημόσιο που το εκφράζουν και το διαχειρίζονται οι εκπρόσωποί του Υπουργοί καθοδηγούμενοι από τον Πρωθυπουργό, με ποιούς συζητούσε και άλλαζε περιουσίες ανύπαρκτες με κεντρικές δημόσιες πολύτιμες ιδιοκτησίες, "φιλέτα" κατά την έκφραση του συρμού;
Με ανθρώπους που παραιτούνται από την περιουσία τους και αφιερώνονται ολοκληρωτικά στο Θεό η με άπληστους άρπαγες που είχαν σαν κύριο σκοπό τους την καταλίστευση της περιουσίας του Δημοσίου, βασιζόμενοι σε τίτλους του Βυζαντίου; Καλά ισχύουν σήμερα τα χρυσόβουλα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και κατοχυρώνουν περιουσίες; Καλά οι άνθρωποι που μας διοικούν έχουν πληροφορηθεί για την Αλωση η ετοιμάζονται μαζί με τον Ευφραίμ για τον αποψινό Εσπερινό της Αγιά Σοφιάς;
Να γελάσω; Να κλάψω; Να θυμώσω; Να εκραγώ και όποιον βρώ μπροστά μου;
Και εγώ που εκδιώχθηκα από τη γη των προγόνων μου, την Κων/πολη, άραγε μπορώ να διεκδικήσω την πατρική περιουσία γιατί οι παπούδες μου την αγόρασαν από τους Παλαιολόγους;
Είμαστε καλά; Ξαναερωτώ. Είμαστε καλά;
