Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ 300 ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ


Το άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει:
"Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου."

Ερωτώ. Είναι έτσι; Οι 300 Εθνοπατέρες μας είναι ίσοι με τα υπόλοιπα εκατομμύρια των Ελλήνων έναντι του νόμου; Υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες απαντήσεις τεκμηριωμένες με παραδείγματα και όλες αυτές είναι ταυτόσημες. ΟΧΙ.
Οι 300 Εθνοπατέρες ψηφίζουν τους νόμους που καταπατούν ασύστολα το άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος. Δεν είναι ίσος ο απλός πολίτης με τον υπουργό όταν για το ίδιο αδίκημα του ενός η παρανομία παραγράφεται μετά την λήξη των εργασιών της επόμενης Βουλής από την οποίαν διεπράχθη το αδίκημα και της προκήρυξης εκλογών, χρόνος που στην χειρότερη για τον υπουργό περίπτωση δεν ξεπερνά την 6ετία και για τον απλό πολίτη η παρανομία παραγράφεται, ανάλογα με το αδίκημα, έως και μετά την 20ετία. Το οποίον σημαίνει με άλλα λόγια ότι ενώ στον απλό πολίτη μπορεί να απαγγελθεί κατηγορία και μετά από 10 χρόνια από την τέλεση του αδικήματος, αν εμπλέκεται υπουργός στο ίδιο ακριβώς αδίκημα, για αυτόν δεν υπάρχει δυνατότης απαγγελίας κατηγορίας και θα γυρίζει ανάμεσα μας χαρούμενος, άσπηλος και αμόλυντος. Και έρχονται σήμερα υποκριτικά κάποιοι από τους εθνοπατέρες να μας λένε πως αυτός ο νόμος ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΨΗΦΙΣΑΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ πρέπει να αλλάξει γιατί...είναι άδικος. Τα ίδια μας λένε κάθε φορά που ψηφίζουν για την μη άρση της βουλευτικής ασυλίας ενός από τη "συντεχνία" τους ακόμη και αν υπάρχει κατηγορία για τροχαία παράβαση η για καταπάτηση στο χωράφι του γείτονα. Για να μην σας πω πως κατά την γνώμη μου, χωρίς να είμαι νομικός αλλά απλά έλογον ον, και αυτή η νομοθεσία περί βουλευτικής ασυλίας γενικότερα αντίκειται στό άρθρο 4 του Ελληνικού Συντάγματος.
΄
Το άρθρο 120 του Ελληνικού Συντάγματος αναφέρει:
"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. "
Μήπως στην επόμενη αναθεώρηση πρέπει να μπει και μια παράγραφος και για κείνους που με την ψήφο τους και χωρίς βία επιχειρούν και το καταλύουν συστηματικά;

Για νά ξέρουμε πως πρέπει να αντιδράσουμε, εμείς οι υπόλοποι Ελληνες, κατά το Σύνταγμα εννοείται...

Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ



Για να ξεχάσουμε για λίγο τη σημερινή ζοφερή εικόνα της καθημερινότητας μας ας κάνουμε ένα τεστ παρατηρητικότητας, γνώσης και μνήμης και ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε ποιο από τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ η ΠΑΣΟΚ, μπορούμε να αναγνωρίσουμε αν μελετήσουμε προσεκτικά τα παρακάτω χαρακτηριστικά του:
• Έχει για αρχηγό του πρόσωπο που το όνομα του είναι συνώνυμο με πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας και κατάκτησε την αρχηγία του κόμματος του κατά κύριο λόγο λόγω της συγγενείας του με αυτόν.
• Ο αρχηγός του, για να ενδυναμώσει την προσωπική του εξουσία, διέγραψε κορυφαία στελέχη του νομίζοντας πως έτσι δεν θα εναντιωθεί κανείς άλλος στο μέλλον στις απόψεις του.
• Κύριος άξονας της προεκλογικής του εκστρατείας όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση είναι η μάχη κατά της ακρίβειας και της καθημερινότητας.
• Ο αρχηγός του, όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση, παίζει τον ρόλο του αρχιερέα της κάθαρσης κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να κουκουλώσει τα σκάνδαλα και τις ανομίες.
• Όταν είναι στην κυβέρνηση παραπέμπει όλα τα σκάνδαλα στη δικαιοσύνη και εκείνη με τη σειρά της στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με αποτέλεσμα κανένα από τα μέλη του να μην έχει ποτέ καταδικαστεί για κυβερνητικές ανομίες.
• Όταν είναι στην κυβέρνηση, περνά άσχετες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, συνήθως αργά τη νύκτα, για να μην καταλαβαίνει το άλλο κόμμα περί τίνος πρόκειται. Όταν η Αντιπολίτευση ξυπνά…η τροπολογία είχε ήδη ψηφιστεί.
• Όταν είναι στη κυβέρνηση, χρησιμοποιεί πολλές φορές τη διαδικασία του κατεπείγοντος στα νομοσχέδια ούτως ώστε η Αντιπολίτευση να μην έχει χρόνο ούτε να τα μελετήσει αλλά και ούτε να μπορέσει να αναπτύξει τα απόψεις της.
• Γενική είναι η εντύπωση της κοινωνίας ότι στα ταμεία του κόμματος του εισέρευσαν μαύρα χρήματα από την Siemens για προώθηση των επιχειρηματικών της σχεδίων στην Ελλάδα.
• Παραμονές εκλογών, όταν είναι στη εξουσία, κάνει χιλιάδες διορισμούς για να αλιεύσει ψήφους.
• Διορίζει προέδρους και διοικητές νοσοκομείων, οργανισμών δημοσίου, κρατικά ελεγχομένων τραπεζών και εταιρειών με κρατική συμμετοχή και έλεγχο, αποτυχημένους να εκλεγούν πολιτευτές και κομματικά εξαρτημένους μισθοφόρους.
• Όταν αναλαμβάνει την εξουσία παραλαμβάνει από το άλλο κόμμα καμένη γη με αποτέλεσμα να μας βάζει σε μια λιτότητα δίχως τέλος.

Οποιος μπορεί μελετώντας τα παραπάνω να αναγνωρίσει κάποιο από τα δύο κόμματα κερδίζει ένα μπλε η πράσινο πλαστικό σημαιάκι για να το χρησιμοποιήσει όταν έρθει η ώρα.
Όποιος όμως έχει γερή μνήμη και παρατηρεί τον κόσμο γύρο του όχι μέσα από χρωματιστά γυαλιά αναγνωρίζει πολύ εύκολα το «Διαχρονικό Θέατρο» του παραλόγου που παρακολουθούμε κάθε μέρα στον τόπο μας. Και η παγκόσμια πρωτοτυπία που παρουσιάζει η περίπτωση μας είναι ότι στο θέατρο αυτό δεν παίζουν μόνον οι ηθοποιοί στη σκηνή. Κυρίαρχη θέση στην παράσταση έχουν και οι θεατές, πληρώνοντας μάλιστα πανάκριβο εισιτήριο, που ουρλιάζουν φανατισμένα και συμπλέκονται μεταξύ τους κουνώντας πολύχρωμες πλαστικές σημαίες γιατί νομίζουν πως αυτό απαιτεί ο ρόλος τους. Και τον παίζουν τέλεια. Για αυτό, κάθε φορά που πέφτει η αυλαία, τα χειροκροτήματα ακούγονται πάνω από τη σκηνή και όχι κάτω από την πλατεία….
Έτσι λοιπόν η μόνη ελπίδα για αυτό τον τόπο είναι η μαζική αποχώρηση των θεατών εκείνων που δεν αντέχουν ούτε το ίδιο έργο να βλέπουν ούτε στο ίδιο έργο να παίζουν συνεχώς.

Το παραπάνω κείμενο, με μόνο κάποιες αλλαγές στα παραπάνω χαρακτηριστικά ώστε να προσαρμοστεί στη σημερινή πραγματικότητα, δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 21ης Σεπτεμβρίου του 1993 στη στήλη «Γράμματα αναγνωστών» υπογεγραμμένο από τον σημερινό συντάκτη. Πέρασαν σχεδόν 15 χρόνια από τότε και το κείμενο δυστυχώς εξακολουθεί να είναι το ίδιο επίκαιρο.
Η μόνη παρήγορη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κάποιος είναι πως σήμερα, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, άρχισε να παρατηρείται μια σταδιακή αποχώρηση ορισμένων θεατών.
Αν θα είναι και μαζική ας το ελπίζουμε και ας περιμένουμε να το δούμε.

Αρκεί βέβαια και κάποιοι καινούργιοι θιασάρχες να φανούνε...

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!


Τον διέγραψε γιατί δεν προσυπέγραψε την πρόταση του κόμματος για δημοψήφισμα επι της Ευρωπαικής Συνθήκης. Το κόμμα από την άλλη επεκύρωσε με την ψήφο του χθες τη Συνθήκη!
Το κόμμα θέλει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός αν καλώς το κόμμα ψήφισε. Και αν ο λαός αποφασίσει αρνητικά τι γίνεται; Το κόμμα θα πάρει πίσω την ψήφο του στη Βουλή; Δεν ξέρει πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται;
Και φυσικά ο άλλος δεν δέχτηκε όλα αυτά τα τρελλά και ο Αρχηγός τον διέγραψε...

Ενα γιατρο βρε παιδιά, ένα γιατρό. Και γρήγορα.

Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

Ε' ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΑΝΤΩΝΑΡΕ. Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ.


Αγαπητέ κύριε Αντώναρε,

Απευθύνομαι σε σένα και μέσα από σένα στους πιο πάνω από σένα και στον πιο πάνω από όλους που σε βάλανε χθες να προσπαθείς με φιλότιμες προσπάθειες να μας πείσεις ότι πετάει ο γάιδαρος! Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια σου να μας πείσεις πως "όποιος δεν διορίζεται επισήμως, δεν μπορεί να παραιτηθεί ανεπισήμως και είναι καταδικασμένος ες αεί στο μαρτύριο της παραμονής!".
Αλήθεια, νομίζεις πως απευθύνεσαι σε κάφρους; Νομίζεις πως απευθύνεσαι σε άβουλα και άλογα όντα που αν τους πεις πως πετάει ο γάιδαρος θα σηκώσουν ψηλά το κεφάλι για να παρακολουθήσουν την πτήση του;
Είναι δυνατόν, επαναλαμβάνω είναι δυνατόν, ο επισήμως ανακοινωθείς,ο σε μεγαλοπρεπές γραφείο στη Βουλή πλησίον του πρωθυπουργού εγκατασταθείς, ο έγχρωμο τριψήφιο τηλέφωνο χρησιμοποιών να καλείται από τις εισαγγελικές αρχές της χώρας να καθίσει στο σκαμνί για να αποδείξει πως δεν είναι ένοχος κάλυψης χασισεμπόρων, είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να εξακολουθεί να είναι άτυπος Σύμβουλος του Πρωθυπουργού της Ελλάδας; Σε ποια χώρα ζούμε τελικά; Σε Ευρωπαϊκή χώρα η σε χώρα που όμοια της δεν βρίσκεται πουθενά στη γη; Και ας μη βιαστούμε να την παρομοιάσουμε με απόμακρες Αφρικανικές γωνιές. Και εκεί ακόμη τα στοιχειώδη τηρούνται.

Θα ήθελα να σου θυμίσω κύριε Αντώναρε και στους από πάνω και στον ακόμα πιο πάνω, πως περίπου 2500 χρόνια πριν έζησε σε αυτόν τον τόπο ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Σωκράτη. Ο άνθρωπος αυτός έμεινε γνωστός στους αιώνες και στην κάθε γωνιά της γης επειδή τηρώντας τους νόμους της χώρας του ήπιε το κώνειο παρ' όλον που ήξερε ότι η καταδίκη του ήταν άδικη, ήπιε το κώνειο παρ' όλον που στενοί φίλοι του ήταν έτοιμοι να τον φυγαδεύσουν, ήπιε το κώνειο γιατί αυτό ΕΠΕΒΑΛΛΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!
Και έρχεσαι σήμερα εσύ και οι πάνω από σένα και ο πιο πάνω από όλους και θέλετε να λέγεστε απόγονοι του Σωκράτη και δεν θεωρείτε σκόπιμο ούτε καν να παραιτηθεί από Σύμβουλος αυτός που οι νόμιμες αρχές του κράτους έχουν βάσιμες υποψίες ότι είναι ένοχος βαρύτατου αδικήματος και δεν τον καλούν να πιει το κώνειο ασφαλώς, τον καλούν να αποδείξει την αθωότητα του. Και δεν καταλαβαίνετε ότι για όσο διάστημα είναι υπόδικος δεν μπορεί να συμβουλεύει τον Πρωθυπουργό της χώρας;

Δεν ξέρω, άκουσα πολλά απίστευτα τα τελευταία χρόνια. Άλλα τα δέχτηκα, όχι αδιαμαρτύρητα, άλλα προσπαθώ να τα χωνέψω αλλά ακόμα δυσκολεύομαι, αλλά με το τελευταίο αυτό περιστατικό και με την προσπάθεια συγκάλυψης του με γελοίες και ανάξιες σχολιασμού δικαιολογίες, το ποτήρι ξεχείλισε!

Όχι κύριε Αντώναρε και λοιποί. Όσο και να προσπαθήσετε δεν θα μας πείσετε ούτε ότι πετάει ο γάιδαρος, ούτε ότι το φεγγάρι φωτίζει τη μέρα και ο ήλιος τη νύχτα, ούτε ότι ένα και ένα κάνει τέσσερα.
Για το μόνο που μπορείτε να μας πείσετε είναι για το πόσο βαθιά νυχτωμένοι είστε όταν νομίζετε πως όλοι οι άλλοι κοιμούνται βαθιά. Το ξύπνημα δεν θα αργήσει να έρθει, όχι μόνο σε σας αλλά και σε όλους τους άλλους από όλα τα χρώματα που νομίζετε πως μπορείτε να κοροϊδεύετε την κοινωνία επ' άπειρον.

Το ξύπνημα θα έρθει και θα είναι και οδυνηρό και πολύχρωμο. Πιστέψτε με.