Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Επάγγελμα: Ηρωας. Ειδικότης: Διοίκηση κρατών...

Η υπόθεση του "ήρωα της εθνικής αντίστασης" η της εκφωνήτριας του Πολυτεχνείου η του βομβιστή κατά της Χούντας, πολλές φορές με έχει απασχολήσει. Αναθέτουμε την Εξουσία και την διακυβέρνηση της Χώρας σαν βραβείο σε κάποιους που κάποια στιγμή της ιστορίας έκαναν κάποια ηρωϊκή πράξη, πράξη που πολλές φορές επίσης αμφισβητείται από άλλους αλλά αυτό δεν είναι το θέμα αυτού του σχολίου. Ας δεχθούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι όλοι έκαναν μια ηρωϊκή πράξη για το καλό του τόπου. Αυτό είναι καλό και επαινετέο, δεν μπορεί όμως ο έπαινος να εξαργυρώνεται με δημόσια αξιώματα, βουλευτικά η και κυβερνητικά. Η Χώρα πρέπει να διοικείται σαν ένα μεγάλο μαγαζί, σαν μια μεγάλη επιχείρηση. Τις επιχειρήσεις όμως τις πάνε μπροστά εκπαιδευμένοι και μορφωμένοι για αυτή την δουλειά managers και όχι ήρωες. Επειδή δηλαδή ο άλλος όταν ήταν 20 χρονών κατέβασε, αν κατέβασε, την σημαία από την Ακρόπολη θα πρέπει για 70 χρόνια να συμμετέχει στην διοίκηση της Χώρας η η άλλη επειδή στην ίδια ηλικία φώναζε Εδώ Πολυτεχνείο-Εδώ Πολυτεχνείο, έγινε βουλευτης, αρχηγός κόμματος και σήμερα Επίτροπος της Ελλάδας στις Βρυξέλλες;
Δεν μακρυγορώ, απλά επισημαίνω πως αν θέλουμε να πάει η Χώρα μπροστά πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη διοίκηση της άνθρωποι που έχουν διοικήσει και όχι άνθρωποι που κάποια στιγμή της ιστορίας έβαλαν βόμβες η έκαναν αντίσταση από την Γερμανία η από την Σκανδιναβία. Και επειδή αύριο ξημερώνει η ημέρα του άπιστου Θωμά, νομίζω πως όλοι είμαστε γνώστες αφού ήδη βάλαμε τα χέρια μας στο τύπο των ίλων της Μεταπολίτευσης....

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Η Δημοκρατία απαιτεί μια σοβαρή και σωστή Κεντροαριστερά.


Κάποιες, προσωπικές ασφαλώς απόψεις, για ΠΑΣΟΚ και Κεντροαριστερά.

1. Υπάρχει ανάγκη δημιουργίας ενός σοβαρού πόλου στην περιοχή του κεντροαριστερού χώρου. Ο χώρος αυτός δεν μπορεί να χαριστεί στους κρυπτοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ ούτε κάποιοι άλλοι δυσαρεστημένοι να καταφεύγουν για διαμαρτυρία, άκουσον άκουσον, στον χώρο της φασιστικής ακροδεξιάς.
2.Το ΠΑΣΟΚ απέθανε. Κάθε γέννηση τελειώνει με ένα θανατο. Ετσι και ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα κάποτε. Τουλάχιστον στην Ελλάδα... Αν σκεφούν να το διατηρήσουν, όσοι κάνουν αυτή τη σκέψη, θα πρέπει συνειδητά να δεχθούν ένα κόμμα που θα βρίσκεται μονίμως μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή. Αν αυτός είναι ο προορισμός τους, ας το διατηρήσουν.
3. Ο Βενιζέλος δεν είναι δυνατόν να ηγηθεί ενός τέτοιου χώρου. Εδώ δεν μπορεί να δατηρήσει το μικρό ΠΑΣΟΚ ενωμένο, θα διατηρήσει ενωμένη την Κεντροαριστερά;
4. Το όποιο νέο σχήμα δημιουργηθεί δεν μπορεί να βασίζεται σε προσωπικότητες του παρελθόντος που έβαλαν και αυτές το λιθαράκι της καταστροφής, σε καθηγητάδες, σε κουλτουριάρηδες και σε συνδικαλιστάδες. Και το κυριώτερο, δεν μπορεί να βασίζεται στην πλειοψηφία του σε γκρίζα και άσπρα μαλλιά. Και τα δικά μου μαλλια είναι γκρίζα αλλά δεν έχω την φιλιδοξία να ξεκινήσω κάτι νέο, υποθήκη στις επόμενες γενιές. Απαιτούνται νέες ιδέες, νέοι άνθρωποι, νέα μυαλά. Οταν λέω να βασίζεται δε εννοώ όλοι αυτοί να αποκλείονται αλλά να μην αποτελούν τον κορμό.
5. Τα παδιά του κομματικού σωλήνα, άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και ξεκινώντας από τις μαθητικές και φοιτητικές νεολαίες περιπλανήθηκαν μέσα από κρατικές θέσεις και αξιώματα απεδείχθησαν στην ΠΡΑΞΗ ανίκανοι. Αν ένα νέο σχήμα βασιστεί σε τέτοιους, η πορεία του είναι από τώρα γνωστή και προδιαγεγραμμένη. Η σύχρονη Πολιτική απαιτεί ανθρώπους που ΔΟΥΛΕΨΑΝ πρώτα στη ζωή τους, κολλώντας όχι κρατικά ένσημα και μετά να ασχοληθούν με αυτήν. Μπορείς να διοικήσεις μια επιχείρηση αν δεν έχεις ποτέ σου ασχοληθεί με επιχειρήσεις; Τη μεγάλη επιχείρηση, το μεγάλο "μαγαζί" που που λέγεται Ελλάς πώς έχεις το θράσος να το διοικήσεις αν δεν δούλεψες στην ελεύθερη αγορά ποτέ στη ζωή σου; Εκατομμύρια πολίτες που εργάζονται εκτός Δημοσίου περιμένουν τις αποφάσεις σου. Πώς θα τις πάρεις για ένα χώρο άγνωστο σε σένα;

 Ως εδώ από μένα. Για τα υπόλοιπα ας ασχοληθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Αλλωστε εγώ ποτέ δεν απετέλεσα ούτε αποτελώ μέλος αυτού του χώρου. Σαν όμως σκεπτόμενος άνθρωπος που γνωρίζει πως η Δημοκρατία είναι ένα "παιγνίδι" που για το καλό της χώρας όπου εφαρμόζεται πρέπει να παίζεται , πρώτον με πολλούς παίκτες και δεύτερον και κυριώτερο με ΣΩΣΤΟΥΣ παίκτες. Σαν ένας άνθρωπος που από τo 2010 διατύπωσα την άποψη πως η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η τελευταία μονοκομματική κυβέρνηση του τόπου (http://www.liberalgreek.blogspot.gr/2010/04/blog-post.html) άρα λοιπόν θα έχουμε στο μέλλον κυβερνήσεις συνεργασίας, σαν ένας τέτοιος απλός πολίτης, διατυπώνω τις παραπάνω σκέψεις...

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Τουρισμός, φως στο βάθος του τούνελ.

Ομιλία μου στον Ροταριανό Ομιλο Αθήνα-Βορράς τον Φεβρουάριο του 1996. Δηλαδή 13+ χρόνια πριν. Δυστυχώς είναι επίκαιρη και θα μπορούσε να γίνει και σήμερα χωρίς να αλλάξω καμιά λέξη. "Αγαπητοί φίλοι, Η χώρα πάνω στην οποία ζούμε έχει όλα εκείνα τα χαρίσματα που μπορούν να την κάνουν επίγειο παράδεισο. Καταπληκτικό κλίμα με ζεστό και ηλιόλουστο καιρό κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου, πεντακάθαρες θάλασσες με ατέλειωτα νησιά και ακρογιάλια, γη που καρπίζει ολόγλυκα φρούτα, γεωγραφική θέση ανάμεσα σε τρεις ηπείρους και επιπλέον μια ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά που τ΄αποτυπώματά της είναι διάσπαρτα σ΄όλες τις ηπειρωτικές και νησιωτικές γωνιές της. Όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι υπεραρκετά για να ήταν σήμερα η Ελλάδα ένας τουριστικός παράδεισος. Όλα αυτά που αναφέραμε υπάρχουν σ΄αυτή εδώ τη γη χωρίς τη συμμετοχή μας. Άλλα οφείλονται στην γενναιόδωρη προσφορά του Δημιουργού και άλλα στο πέρασμα από αυτή τη μικρή γωνιά εκείνων των ξεχωριστών ανθρώπων, αιώνες πριν. Τα υλικά λοιπόν υπάρχουν εδώ και το μόνο που μένει για την οικοδόμηση της τουριστικής βιομηχανίας είναι η συμμετοχή του σημερινού Έλληνα. Και εδώ αρχίζει το δράμα. Άλλα κράτη, με μηδαμινά τουριστικά εφόδια σε σύγκριση με μας, έχουν δημιουργήσει μια καταπληκτική τουριστική αγορά και μείς, με όλα τα «ατού» στα χέρια μας, φυτοζωούμε βυθισμένοι στο τέλμα της προχειρότητας και της ανοργανωσιάς. Μπροστά στο δίλημμα που βάζουμε πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, δίλημμα ψεύτικο αποποίησης ευθυνών, αν δηλαδή η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα, αν φταίει δηλαδή το κράτος ή ο πολίτης, η πεποίθησή μου είναι πάντα πως φταίει η κότα, το κράτος και οι εκφραστές του. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής τον ρόλο της κότας (μην κάνετε άλλους συνειρμούς) κάποιοι ανέλαβαν συνειδητά να παίξουν ενώ το αυγό απλώς υπάρχει. Κάθε λαός έχει τα χαρίσματα και τα μειονεκτήματά του. Εμείς οι Έλληνες έχουμε πολλά χαρίσματα αλλά και μεγάλα μειονεκτήματα. Είμαστε ατίθασοι, ανοργάνωτοι, ατομιστές, στερούμεθα ρεαλισμού και κυρίως δεν έχουμε την αίσθηση του μέτρου. Εδώ θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, πώς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία άσχετη με το θέμα του τουρισμού που εξετάζουμε. Έτσι σε μας, περισσότερο από άλλους λαούς θα έλεγα, πρέπει κάποιος να μας οργανώνει και να μας καθοδηγεί. Η επίδοση του Έλληνα στο εξωτερικό, όπου δρα σε οργανωμένες και πειθαρχημένες κοινωνίες και αφήνει να ξεπηδήσουν όλα τα ψυχικά και εγκεφαλικά χαρίσματα της φυλής μας, θεμελιώνει κατά τον καλύτερο τρόπο τον παραπάνω ισχυρισμό. Και εδώ, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, τι γίνεται; Ο Ελληνικός Τουρισμός έχει αφεθεί, χωρίς καμία σφαιρική οργάνωση, αλλά κυρίως χωρίς κανένα σοβαρό έλεγχο, στην φιλοπατρία του κάθε Έλληνα. Φιλοπατρία όμως που συνοδεύεται από όλα εκείνα τα ατομικά μειονεκτήματα που αναφέραμε παραπάνω όταν δεν υπάρχει το σωστό καθοδηγητικό πλαίσιο. Και έτσι φθάνουμε στο σημείο, μία Ελλάδα 11.000.000 ανθρώπων, μικρότερη από ένα Λονδίνο, μία Νέα Υόρκη, ένα Τόκυο σχεδόν μια μισή Κων/πολη, να βρίσκεται σε συνεχή περίοδο λιτότητας και οικονομικής εξαθλίωσης ενώ αν είχε γίνει η σωστή τουριστική εκμετάλλευση θα μπορούσαμε σήμερα να έχουμε υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα ακόμη και από του Ελβετούς! Για να γίνει αυτό πρέπει κατ΄ αρχάς η Κεντρική Διοίκηση να καταλάβει ότι ο Τουρισμός δεν είναι απλώς μία από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας αλλά η ΜΟΝΗ σοβαρή και για σήμερα αλλά κυρίως για το αύριο. Ποιες είναι σήμερα οι κύριες πηγές παραγωγής πλούτου σε μία χώρα: 1. Η Βιομηχανία 2. Η Γεωργική ή ζωική εκμετάλλευση. 3. Ο Ορυκτός πλούτος. 4. Η Ναυτιλία. 5. Ο Τουρισμός. Το εμπόριο σκοπίμως το παραλείπω, παρόλο που ασχολούμαι με αυτό, γιατί εκτός από το διεθνές διακομιστικό, μεταφέρει πλούτο αλλά δεν τον παράγει. Δεν θέλω αυτή τη στιγμή, προς χάριν της οικονομίας του χρόνου, να αποδείξω αναλυτικά ότι απ΄όλα τα παραπάνω ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ είναι για μας το παν. Επιγραμματικά αναφέρω ότι από την στιγμή της συμμετοχής μας στην Ενωμένη Ευρώπη, η προσπάθειά μας για οργάνωση και ανάπτυξη ΤΩΡΑ στους δύο πρώτους τομείς ακυρώνεται γιατί είναι ήδη πολύ αργά. Η αξία του ορυκτού μας πλούτου είναι ή όχι μεγάλη ή στην καλύτερη περίπτωση άγνωστη. Η Ναυτιλία, λόγω της διεθνούς της φυσιογνωμίας, είναι χωρίς πατρίδα. Δεν παραγνωρίζω την συμμετοχή της στην ανάπτυξη του κράτους αλλά μπορεί κανείς να βασισθεί σε αυτήν όταν η εθνικότητά της μπορεί να αλλάξει σε χρόνο τόσο που απαιτεί η υποστολή και η έπαρση μιας σημαίας; Με τον μαθηματικό τρόπο σκέψης δια της εις άτοπον απαγωγής τι μένει; Ο Τουρισμός, αφού έχουμε φυσικά και όλα τα αναγκαία εφόδια γι΄αυτόν. Αν το Ελληνικό κράτος αντιληφθεί το θέμα στις πραγματικές του κολοσσιαίες διαστάσεις και αν κατορθώσει να οργανωθεί σχετικά και να μεταδώσει την ιδέα σε όλο τον Ελληνικό λαό και όχι μόνο στους κατοίκους των τουριστικών περιοχών, επαναλαμβάνω, σε όλο τον Ελληνικό λαό, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα τουριστική συνείδηση, τότε μέρες μεγάλης ευημερίας μπορούν να ακολουθήσουν το σημερινό σκοτάδι του οικονομικού μαρασμού. Το κράτος πρέπει να ασχοληθεί με την οργάνωση και ενίσχυση του Ελληνικού τουρισμού σε κάθε επίπεδο. Πρέπει συνειδητά να κόψει κονδύλια από άλλες δραστηριότητες και να τα μεταφέρει στον τουρισμό αναγκάζοντας ταυτόχρονα τους Έλληνες να ασχοληθούν με την Τουριστική εκμετάλλευση εγκαταλείποντας πολλές φορές άλλες ασχολίες χωρίς κανένα μέλλον. Πρέπει να πείσει τον Έλληνα πολίτη ότι ο ταξιτζής που παίρνει διπλάσια αμοιβή από τον ξένο για να τον μεταφέρει από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο του, ο εστιάτορας στην Σαντορίνη που πουλάει το κατεψυγμένο ψάρι Ατλαντικού σαν προερχόμενο από την πρωινή τράτα, ο ξενοδόχος που επειδή έκανε overbooking βάζει τον Γερμανό που πλήρωσε δωμάτιο Α΄ κατηγορίας να κοιμηθεί δυο μέρες στο δωμάτιο του προσωπικού ακόμη και αυτός ο παγωτατζής που δίνει στον Σουηδό το χωνάκι χωρίς χαρτοπετσέτα και με βρώμικα χέρια, πρέπει να πείσει τον Έλληνα πολίτη ότι όλοι οι παραπάνω είναι εχθροί του Έθνους. Αφού βέβαια και κείνο από την πλευρά του έχει δημιουργήσει μία αξιοπρεπή κατάσταση υποδοχής των ξένων μας. Το λεγόμενο τουριστικό θαύμα δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη. Μπορεί όμως να αρχίσει κάποτε ο σχεδιασμός του. Γιατί ας μην αυταπατώμεθα. Ο τουρισμός σήμερα στην Ελλάδα γίνεται εκ των ενόντων με ελάχιστη κρατική υποστήριξη για να μη πω ότι πολλές φορές το κράτος λειτουργεί ανασταλτικά και σε αυτήν ακόμη την ατομική πρωτοβουλία. Ένας από τους κυριότερος πόλους έλξεως του Τουρισμού μας είναι οι αρχαιολογικοί μας χώροι και τα αντίστοιχα μουσεία τους. Για χάρη τους ταξιδεύουν οι ξένοι μας από τα πέρατα της γης. Το αν λειτουργούν τα παραπάνω με το σωστό προσωπικό και το σωστό ωράριο λειτουργίας το αφήνω στην εμπειρία κάθε ενός από μας που έτυχε κάποτε να τα επισκεφτούμε. Αλήθεια, έχετε δει την ενδυμασιακή περιβολή των φυλάκων των αρχαιοτήτων μας; Δεν μπορούμε να έχουμε 40 υπουργεία για ένα σωρό δευτερεύοντα θέματα και για την μελλοντική μας ύπαρξη, τον τουρισμό, μόλις δημιουργήσαμε ένα και αυτό με συγκεχυμένες και αλληλοσυγκρουόμενες με άλλα υπουργεία αρμοδιότητες.Δέκα υπουργεία θα έπρεπε να ασχολούνται αποκλειστικά με τον Τουρισμό και τις επί μέρους ανάγκες του. Η χρηματοδότηση νέων μονάδων και έργων υποδομής, η σχολαστική παρακολούθηση των προσφερομένων υπηρεσιών και της ποιότητας του τουρισμού, ο επιτελικός σχεδιασμός ανάπτυξης νέων περιοχών, η συγκοινωνιακή σύνδεση τουριστικών περιοχών και τόσα άλλα που μπορούν να αναφερθούν και που έχουν σχέση με την τουριστική μας ανάπτυξη και προβολή, δεν μπορούν να εξετάζονται και να λύνονται ούτε σαν αποσπασματικά θέματα κάποιου υπουργείου ούτε μπορούν όλα αυτά να καλυφθούν από ένα υπερυπουργείο τουρισμού. Επειδή και η επαγγελματική μου εμπλοκή με υποχρεώνει σε τακτικές επισκέψεις τουριστικών μονάδων και περιοχών αλλά και αρκετά επαγγελματικά ταξίδια κάνω στο εξωτερικό, μου έχουν ήδη δημιουργηθεί ακλόνητες συγκριτικές παραστάσεις. Γι αυτό απορώ και θλίβομαι ταυτόχρονα γιατί ενώ η λύση της οικονομικής μας ευημερίας φαντάζει εκτυφλωτική μπροστά μας, εμείς ακόμη ψάχνουμε μέσα στο τούνελ του πεπρωμένου μας να διακρίνουμε μια ουτοπική αχτίδα φωτός."

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Παγιδευμένοι με τα δεσμά του Σέγκεν..

.
Αφορμή λαμβάνοντας από το κύμα των μεταναστών που χρησιμοποιούν τη χώρα μας σαν ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι για τη συνέχεια του ταξειδιού τους προς δυσμάς, σκέφτομαι πως αυτό το κίνητρο τους το παρέχει η ένταξη της χώρας μας στην Συνθήκη του Σέγκεν και της μη ανάγκης επίδειξης διαβατηρίων στα σύνορα των περιλαμβανομένων σε αυτή την Συνθήκη χωρών. Ετσι όποιος λαθραία εισέλθει στην Ελλάδα, όχι και πολύ δύσκολο, μπορεί να μετακινηθεί προς Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία κτλ χωρίς ανάγκη διαβατηρίου. Αυτό είναι το πρώτο αρνητικό επακόλουθο της Συνθήκης.Υπάρχει και δεύτερο και ίσως σοβαρότερο.Επειδή όποιος εισέρχεται στην Ελλάδα είναι σαν να εισέρχεται αυτόματα και σε όλες της χώρες που καλύπτονται από την Συνθήκη Σέγκεν, δεν είμαστε κύριοι του οίκου μας και ακολουθούμε αντίστοιχους γενικούς περιορισμούς. Δεν μπορούμε να δώσουμε όσες άδειες εισόδου (βίζα) θέλουμε σε όσους επιθυμούν να επισκεφθούν τη χώρα μας. Χιλιάδες γείτονες εξ ανατολών και όχι μόνο από Τουρκία,αλλά πολλοί και από εκεί, θέλουν να έρθουν για τουρισμό στην Ελλάδα και να αφήσουν το ωραίο τους συνάλλαγμα αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να δώσουμε βίζα σε όσους θέλουμε αλλά πρέπει να ακολουθούμε κάποιες γενικές οδηγίες. Και ποιο είναι το όφελος μας για όλα τα παραπάνω αρνητικά; Ότι μπορούμε να ταξειδεύουμε σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες χωρίς επίδειξη διαβατηρίου αλλά μόνο με επίδειξη ταυτότητας. Σιγά το τεράστιο όφελος… Πιστεύω ότι τα πάντα στη ζωή είναι ένα αλγεβρικό άθροισμα συν και πλην. Και αν το αποτέλεσμα είναι θετικό προχωράς προς τα εκεί και αν είναι αρνητικό αλλάζεις πορεία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η συμμετοχή της χώρας μας ως μέλος της συμμαχίας των κρατών που καλύπτονται από την Συνθήκη Σέγκεν απεδείχθει αρνητική.Τα θετικά της είναι πολύ μικρότερα από τα αρνητικά της γιαυτό προτείνω να γίνει μια εμπεριστατωμένη μελέτη και αν τα αποτελέσματα συμφωνούν με αυτά που αναφέρονται στις λίγες παραπάνω γραμμές, η χώρα μας να παύσει να αποτελεί κράτος-μέλος αυτής της Συνθήκης.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Πράγα, για να μαθαίνουμε τι σημαίνει Τουρισμός...

Γράφω μέσα από το αεροπλάνο καθώς γυρίζω από ένα σύντομο επαγγελματικό ταξείδι στην Πράγα για να μην ξεχάσω τις εντυπώσεις. Στην Πράγα είχα ξαναπάει πολλά χρόνια πριν, κάποια Χριστούγεννα στα τελευταία χρόνια της κομμουνιστικής κυριαρχίας. Ακόμα θυμάμαι τα δάκρυα που κύλησαν αυθόρμητα στα μάγουλα μου έξω από ένα ανθοπωλείο. Ηταν παραμονή Χριστουγέννων και την προσοχή μου τράβηξε μιά πολύ μεγάλη ουρά που κατέληγε σε ένα ανθοπωλείο. Πήγα ως εκεί να δω τι περιμένουν και είδα ανθρώπους καλοντυμένους και υπερήφανους να περιμένουν πάνω από ένα τέταρτο για να προμηθευτούν ένα μικρό κλαδάκι έλατο για να το πάρουν μαζί τους στο σπίτι για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα....... Από εκείνη την Πράγα ώς τη σημερινή το μόνο που έμεινε είναι τα εντυπωσιακά κτήρια που στολίζουν την πόλη-μουσείο και η υπερηφάνια των κατοίκων. Ολα άλλαξαν. Η Πράγα σήμερα είναι μια μοντέρνα δυτική πρωτεύουσα, πανέμορφη καθώς ο ποταμός Μολδάβας (Vltava) κυλάει μεγαλόπρεπα κάτω από ιστορικές γέφυρες παρακάμπτοντας μικρά κατάφυτα νησάκια. Δεν θα περιγράψω εδώ την ομορφιά της Πράγας γιατί σκοπός μου δεν είναι ένα ταξειδιωτικό οδοιπορικό. Η Πράγα, για όλους τους παραπάνω λόγους και πολλούς άλλους συγκεντρώνει τεράστιο αριθμό τουριστών. Θα έλεγε κανείς πως ζει από τον Τουρισμό. Σκοπός μου είναι να κάνω μια γρήγορη σύγκριση με την Αθήνα που θα έπρεπε και αυτή να κατακλύζεται από ορδές τουριστών αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Ξεκινάω από το αεροδρόμιο. Ενα μοντέρνο αεροδρόμιο όπως όλα τα αεροδρόμια των μεγάλων πόλεων της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Συγγνώμη αλλά το Ελ.Βενιζέλος δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά. Παίρνω ένα πεντακάθαρο ταξί για να πάω στο ξενοδοχείο. Μέσα στο ταξί έντυπο που σε πληροφορεί πόσο πρέπει να πληρώσεις για να πας σε κάθε ένα από τα μεγάλα γνωστά ξενοδοχεία. Ο ταξιτζής καθώς και όλοι με όσους ήρθα σε επαφή, σερβιτόροι, ιδιοκτήτες η υπάλληλοι καταστημάτων,διαβάτες που συνάντησα στο δρόμο και χρειάστηκε να ρωτήσω, αγγλόφωνοι και με το χαμόγελο στα χείλη. Οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ζουν από τον Τουρισμό και κάνουν κάθε τι για να τον διατηρήσουν αλλά και να τον αυξήσουν. Είναι μεγάλη υπόθεση και ο τελευταίος επαγγελματίας και ο τελευταίος κάτοικος να καταλάβει πως και αυτός μόνος είναι ένα στοιχείο που βοηθά στην ανάπτυξη της χρυσοφόρου αυτής πηγής για τη χώρα του. Η πόλη πολύ φιλική στον πεζό και βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις ο τουρίστας είναι πεζός. Παντού πεζόδρομοι από καλοσχηματισμένους κυβόλιθους που ενώνουν πλατείες, γέφυρες και μνημεία. Μπορείς να περπατάς για ώρες στην Πράγα χωρίς να σε ενοχλήσουν τα αυτοκίνητα. Λεωφορείο δεν αντάμωσα στο Κέντρο. Μόνο τα ερυθρόλευκα μοντέρνα τραμ, τα περισσότερα κατασκευής Scoda, που διασχίζουν την πόλη με συχνές διελεύσεις και δεν προσθέτουν στην ατμόσφαιρα κανένα ίχνος καυσαερίου. Τι ζητά ένας τουρίστας μετά από μια κουραστική περιπλάνηση; Ενα ευχάριστο καφέ η εστιατόρειο για να ξαποστάσει και να απολαύσει τις διακοπές του. Παντού τραπεζάκια έξω. Οι άνθρωποι ευτυχείς απολαμβάνουν τον καφέ τους, την τσέχικη μπύρα η το φαγητό τους έξω, στον καθαρό αέρα περικυκλωμένοι από ιστορικά κτήρια που το βράδυ, φωτισμένα με ένα βαθύ κίτρινο φως εκπέμπουν μια ξεχωριστή μαγεία. Τα τραπεζάκια με κεριά η φαναράκια το βράδυ δίνουν και αυτά μια ξεχωριστή εικόνα στα στενά πλακόστρωτα σοκκάκια της πόλης. Σκέφτομαι εδώ τι περιπέτειες περνάνε οι καταστηματάρχες για να πάρουν από τον Δήμο, αν τα καταφέρουν, την πολυπόθητη άδεια "τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων" στον υπαίθριο χώρο. Και με το αζημείωτο τις περισσότερες φορές.... Η πόλη πεντακάθαρη, όσο βέβαια μπορεί να διατηρηθεί όταν σε κάθε λεπτό περνάνε δεκάδες επισκέπτες από τους δρόμους της. Μου έκανε εντύπωση ένα βράδυ γυρνώντας στο ξενοδοχείο, γύρο στις 10.30, είδα μια ομάδα οδοκαθαριστών με τα καρροτάκια τους που βγήκαν ομαδικά για το έργο. Δεν θυμάμαι ποτέ τέτοια ώρα να έχω δει σχετικούς στην πόλη μου. Εχετε βρεθεί πιστεύω σαν τουρίστες σε πόλεις σε περίοδο αργίας. Καλοκαιρινής, Κυριακάτικης η ότι άλλο. Πώς μοιάζουν οι πόλεις; Νεκρές. Στην Πράγα τα καταστήματα είναι ανοικτά ως αργά το βράδυ και τα περισσότερα είναι ανοικτά και τις Κυριακές. Ειδικά τα εμπορικά κέντρα, που δεν είναι και λίγα στο κέντρο, με μεγάλες διαφημίσεις σε πληροφορούν πως είναι ανοικτά 7 μέρες την εβδομάδα. Εμεινα στην Πράγα μόνο τρεις μέρες και από αυτές οι ελεύθερες μου ώρες ήταν μετά τις 5 το απόγευμα γιατί ως εκείνη την ώρα παρακολουθούσα τις εργασίες ενός συνεδρίου για το οποίο και βρέθηκα εκεί. Στο σύντομο αυτό διάστημα πρόλαβα να παρατηρήσω τα παραπάνω. Δεν θα κάνω σύγκριση ούτε με την Αθήνα ούτε με την νοοτροπία των πολιτών ενός κράτους που υποτίθεται ότι περιμένει τον Τουρισμό για να ζήσει. Τις αντίστοιχες εμπειρίες τις έχετε όλοι σας και κάντε εσείς τις συγκρίσεις....

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Το εγχειρίδιο του καλού..συνδικαλιστή.


Κάθε συνδικαλιστής, από την στιγμή που αναλαμβάνει την Εξουσία μέσα στο όργανο που διοικεί το Σωματείο η την Ενωση του, θεωρεί καθήκον και υποχρέωση του να κάνει κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες μέσα σε ένα χρόνο, ενέργειες που προβλέπε το εγχειρίδιο του καλού συνδικαλιστή και που αν δεν τις κάνει θεωρείται αποτυχημένος:

1. Να οργανώσει Φ απεργίες το χρόνο. Δεν έχει σημασία ο σκοπός της απεργίας, άλλωστε τις περισσότερες φορές δεν τον γνωρίζουν ούτε οι απεργοί, και παράλληλα να εμφανίζεται στα ΜΜΕ που θα τον καλούν για να διαλαλεί την αδικία που βιώνει ο κλάδος του.
2.Να οργανώσει Χ πορείες στο κέντρο της Αθήνας η των μεγάλων πόλεων επιδιώκοντας, και εκεί είναι η επιτυχία του, να κλείσει όσους περισσότερους δρόμους με όσα λιγοτερα άτομα.
3.Να αποκλείσει Ψ λιμάνια,αεροδρόμια, αρχαιολογικούς χώρους,εργοστάσια παραγωγής ρεύματος,τοποθεσίες εναπόθεσης απορριμάτων και γενικώς κάθε εγκατάσταση απαραίτητη για την ζωή των κατοίκων μιας πόλεως καθώς και των επισκεπτών της.
4.Να εισβάλλει Ζ φορές στο αρμόδιο με τον κλάδο του υπουργείο,να αναποδογυρίσει όσα περισσότερα έπιπλα βρει στο διάβα του και κυρίως να κλειδώσει τον αρμόδιο υπουργό στο γραφείο του.Η ανώτερη διάκριση σε αυτό τον τομέα ανήκει σε αυτόν που φεύγοντας από το υπουργείο κτίσει και την κεντρική είσοδο αποκλείοντας όλο το προσωπικό μέσα.

Στα αντίστοιχα γράμματα Φ,Χ,Ψ,Ζ αντιστοιχούν κάποιοι αριθμοί που εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς πως όσο μεγαλύτεροι είναι τόσα περισσότερα παράσημα θα εισπράξει ο συνδικαλιστής.
Υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορεί να γίνουν κατά περίπτωση αλλά αν δεν γίνουν τα παραπάνω τέσσερα βασικά άρθρα του εγχειριδίου ο συνδικαλιστής θα εγκαταλείψει την Εξουσία με την σφραγίδα του αποτυχημένου....

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά.


Αγαπητέ Αντώνη,

Πέρασαν ακριβώς δύο χρόνια από την αξέχαστη εκείνη Κυριακή της 29ης Νοεμβρίου όταν πάνω από 800.000 Νεοδημοκράτες κάθε ηλικίας και φύλου περίμεναν καρτερικά επί ώρες για να ψηφίσουν τον νέο Πρόεδρό τους.
Για να ψηφίσουν με πάθος πρωτόγνωρο και υπομονή αξιοθαύμαστη, ειδικά για τα άτομα προχωρημένης ηλικίας,
εκείνον που θα έκανε τη μεγάλη ανατροπή στο Κόμμα και γενικότερα στο γηρασμένο μεταπολιτευτικό πολιτικό
μας σύστημα. Και παρά τη λυσσαλέα αντίδραση των ΜΜΕ αλλά και πολλών ανωτάτων στελεχών του Κόμματος
κατάφεραν εκείνο που κάποιους μήνες πριν φάνταζε σαν δονκιχωτικός μύθος. Έδωσαν με μεγάλη πλειοψηφία,
πολύ μεγαλύτερη κατά τη γνώμη μου από αυτή που ανακοινώθηκε, την δυνατότητα σε σένα να κάνεις πράξη τα
όσα οράματα τους μετέδωσες στην προεκλογική εκστρατεία.
Δεν ξέρω αν το αντιλήφθηκες Αντώνη αλλά στις 29 του Νοέμβρη δεν έγινε μια ψηφοφορία, έγινε μια ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Το όραμα και η εντολή αυτής της Επανάστασης ήταν και είναι μία. Γενική ΑΝΑΤΡΟΠΗ προς οτιδήποτε το παλιό. Προς
οτιδήποτε μας πλήγωσε, μας πόνεσε, μας ντρόπιασε.
Ακόμη και εγώ, ένας διαχρονικά παλιός σου φίλος, δεν μπορούσα να φανταστώ πως η λαϊκή ορμή είχε τόση δύναμη
που ισοπέδωσε στο περασμά της και ιστορικά γεγονότα που πλήγωσαν πολλούς και σένα και τη δύναμη της πανίσχυρης
οικογενειοκρατίας και το καλοστημένο εδώ και χρόνια οικοδόμημα της προσυμφωνημένης διαδοχής.
Όλα τα παραπάνω προσδίδουν στους ώμους σου μια τεράστια ευθύνη για να ανταποκριθείς στις προσδοκίες εκείνων.
Δεν πρέπει να ξεχνάς πως καμία Επανάσταση στην ιστορία δεν πέτυχε χωρίς να χυθεί σταγόνα αίμα. Αυτό δεν είναι
προτροπή για αιματοχυσία, είναι απλώς μια υπόμνηση ότι εδώ έχουμε να διαχειριστούμε μια Επανάσταση.
Δεν χρωστάς σε κανέναν παρά μόνο σε όλους εμάς και κυρίως στο εαυτό σου.
Ούτε σε πρώην αρχηγούς, ούτε σε συνυποψηφίους, ούτε σε κανέναν γαλάζιο σημαιοφόρο.
To καινούργιο, το άφθαρτο θα έρθει από καινούργιους, από άφθαρτους και όχι από την ανακύκλωση φθαρμένων
υλικών. Αυτό ζητήθηκε απ' τους επαναστάτες κι η εντολή αυτή είναι. Προσοχή όμως. Η συνθήκη δεν είναι ικανή και αναγκαία. Οτι δεν είναι παλιό, ότι είναι νέο δεν είναι κατ΄ανάγκη και το σωστό. Δεν απαιτείται λοιπόν απλώς κάτι νέο, αλλά νέο, σωστό και ικανό. Αρα για σένα και για μας, ο οποιοσδήποτε τυχόν συμβιβασμός είναι μια πράξη ενάντια στη βούληση εκείνων που σε ψήφισαν.

Πέρασαν κι' όλας δύο χρόνια. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν παραγνωρίζει πως τον πρώτο καιρό ο ρόλος του Αρχηγού της ΝΔ ταυτιζόταν και με αυτόν του ακροβάτη. Έτσι απαιτούν τα γεγονότα και οι συνθήκες και αυτό είναι
κατανοητό. Κάποτε όμως αυτή η περίοδος τελείωσε και πρέπει να πορευτούμε όλοι μαζί στο δρόμο που
έδειξε η ψήφος της 29 του Νοέμβρη. Δεν χρειάζονται μαθηματικοί υπολογισμοί. Οι πλειοψηφίες ούτε συγκολλούνται,
ούτε αθροίζονται περιστασιακά ούτε είναι δεδομένες ούτε ακολουθούν συνταγές. Οι πλειοψηφίες δημιουργούνται και διατηρούνται όταν εμπνέονται. Μια Κυριακή κάποιου Νοέμβρη του 2009 η θεωρία αυτή αποδείχτηκε πως είναι πέρα για πέρα σωστή.

Αγαπητέ Αντώνη,

Σε σένα έλαχε ο κλήρος και η τιμή να σηκώσεις τη σημαία αυτής της Επανάστασης. Οι ψηφοφόροι της ΝΔ , το επαναλαμβάνω, δεν ψήφισαν, επαναστάτησαν. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό και κυρίως μην τους απογοητεύσεις.
Σήμερα βρισκόμαστε λίγους μήνες από τη στιγμή που ο λαός θα σε καλέσει να πάρεις τη διακυβέρνηση της Χώρας στα χέρια σου. Θα αναλάβεις στη δυσκολότερη εποχή που ανέλαβε Ελληνας Πρωθυπουργός. Εχε εμπιστοσύνη στον Ελληνα και μην τον απογοητεύσεις αλλά κυρίως μην τον ξεγελάσεις. Ο Ελληνας, αντίθετα με όσα πιστεύουν πολλοί, ξύπνησε. Πολλές φορές είναι και μπροστά από την πολιτική του ηγεσία. Πες του την αλήθεια όπως την λες στο σπίτι σου η στους φίλους σου και να είσαι σίγουρος πως αυτός θα είναι το στήριγμα σου στο δύσκολο δρόμο σου. Ενέπνευσε του την σιγουριά και την πεποίθηση πως όχι μόνο δεν υστερεί από τους άλλους Ευρωπαίους αλλά με τα κατάλληλα κίνητρα υπερτερεί. Κέντρισε του το φιλότιμο και θα μεγαλουργήσει και είναι αυτός που θα μας βγάλει όλους από το τέλμα.

Είπα και λίγα και πολλά αλλά έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες τα παραπάνω τι σημαίνουν.

Με αγάπη και εκτίμηση

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Τι θα συμβούλευα τον Σαμαρά αν ήμουν μέλος του πρωϊνού καφέ στη Συγγρού..


"Αντώνη,
Ολοι ξέρουμε ότι βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής της Χώρας. Ολοι ξέρουμε πως ούτε το ΠΑΣΟΚ, αυτό έδωσε ήδη δείγματα, ούτε εμείς μπορούμε σήμερα μόνοι μας να τη σώσουμε.
Η ιστορία δίνει την ευκαιρία και χαρίζει τη δυνατότητα σε κάποιους να γίνουν πραγματικά μεγάλοι αρκεί να ακούσουν το κάλεσμα της.
Σήμερα είμαστε μπροστά κατά 9 μονάδες στις δημοσκοπήσεις. Σήμερα είμαστε εμείς οι δυνατοί και οι άλλοι οι αδύνατοι. Κάποτε ξεκίνησες έναν αγώνα με σύνθημα ΥΠΕΡΒΑΣΗ. Το σύνθημα αυτό ίσως τότε δεν βρήκε την σωστή ανταπόκριση του. Το σύνθημα όμως αυτό σήμερα μας καλεί περισσότερο από ποτέ. Κάνε τη υπέρβαση σου Αντώνη. Κάνε εσύ το πρώτο βήμα. Μην περιμένεις τους άλλους που όταν το κάνουν θα είναι πια πολύ αργά. Πρότεινε στο ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνηση γιατί μόνο αυτό σήμερα μπορεί να μας κάνει να ελπίσουμε για σωτηρία. Σκέψου τι υπέρβαση θα κάνεις όταν εσύ, ένας σε αναμονή σίγουρος πρωθυπουργός, προτείνεις συγκυβέρνηση. Σκέψου πρώτα την Ελλάδα και μετά το Κόμμα.
Σίγουρα μια τέτοια κίνηση σου θα δυσαρεστήσει πολλούς φανατικούς Νεοδημοκράτες. Σκέψου όμως πόσους φανατικούς Ελληνες θα ικανοποιήσει. Σκέψου αν αυτή τη αναδιαπραγμάτευση, που πολύ σωστά ζητάς, δεν την κάνει ένα μόνο κόμμα αλλά μια κυβέρνηση που θα βασίζεται στις ψήφους των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων της Βουλής και πιθανώς και όχι μόνον.
Σκέψου αν με αυτή την κίνηση σου σωθεί η Χώρα, τι εκτίμηση θα αποκτήσεις στον Ελληνικό λαό ο οποίος οπωσδήποτε θα σε ανταμείψει όταν έρθει η ώρα.
Αν το ΠΑΣΟΚ δεν δεχθεί την χειρονομία σου, πρόβλημα του. Εσένα όμως θα σε γράψει η Ιστορία.
Η ευκαιρία να γίνεις ΜΕΓΑΛΟΣ είναι μπροστά σου. Μην την αφήσεις να πάει χαμένη."

Αυτά θα συμβούλευα σήμερα στον Αντώνη. Δυστυχώς δεν με λένε Σταμάτη, Φαήλο η Χρύσανθο.
Δυστυχώς η ταυτότητα μου αναφέρει άλλο όνομα...

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

H SIXT επαναφέρει την Δραχμή στις ενοικιάσεις των αυτοκινήτων της!



Μετά την Αφροδίτη της Μήλου με το "δάκτυλο", οι Γερμανοί φίλοι μας ξαναχτύπησαν. Η SIXT, μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες ενοικιάσεως αυτοκινήτων, επαναφέρει την Δραχμή στις ενοικιάσεις αυτοκινήτων! Αν μπει κανείς στην Γερμανική ιστοσελίδα της παραπάνω εταιρείας www.sixt.de θα δει εντός πλαισίου ένα αυτοκίνητο μπροστά στην Ακρόπολη και από κάτω την λεζάντα:
"Αγαπητοί Έλληνες, η SIXT δέχεται και πάλι δραχμές" και παρακάτω
"Η BMW Cabrio από 26.900 Δρχ/ημέρα".
Δεν έχω κανένα σχόλιο να κάνω. Είμαι περίεργος αν κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος θα αντιδράσει για αυτή την ειρωνική προσβολή.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Αυτοί απο την Κυβέρνηση που ασχολούνται με τον Τουρισμό είναι...τουρίστες.


Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το μοναδικό Εθνικό Προϊόν που έχουμε και μπορούμε να αξιοποιήσουμε είναι ο Τουρισμός. Μπορώ μερικώς να προσθέσω και τη Ναυτιλία αλλά ο Τουρισμός για μας είναι το παν. Και εδώ αρχίζουν τα περίεργα και εμφανίζονται οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι οικονομικοί μας εγκέφαλοι να ασχολούνται με τον Τουρισμό σαν..τουρίστες. Μέσα στο Μεσοπρόθεσμο υπάρχει διάταξη όπου όλα τα είδη διατροφής και όσοι τα παρέχουν, εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κλαμπ, ζαχαροπλαστεία, παγωτατζίδικα κτλ κτλ μετατάσσονται από το 13% ΦΠΑ στο 23% ΦΠΑ!! Αυτό σημαίνει ότι όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες σχετικές με τα παραπάνω θα αυξηθούν κατά 10 μονάδες!! Το οποίο σημαίνει πως για τον τουρίστα που θα μας επισκεφθεί ότι φάει και ότι πιει θα κοστίζει 10% ακριβότερα!! Η καλή μας Κυβέρνηση για να βοηθήσει λέει τον Τουρισμό δεν θα κάνει χρήση αυτής της διάταξης άμεσα αλλά από την 1η Σεπτεμβρίου. Αρα ξέρουν πολύ καλά πως με αυτή την μετάταξη ζημιώνουν τον Τουρισμό γιατί αλλιώς δεν θα έδιναν αυτή την παράταση. Ζημιώνουν τον Τουρισμό, την μοναδική πηγή εσόδων που έχουμε αλλά δεν ιδρώνει το αυτί τους. Και τώρα ερχόμαστε στο δεύτερο παράλογο. Η ισχύς του μέτρου, αυτού που ζημιώνει τον Τουρισμό, θα ξεκινήσει από την 1η Σεπτεμβρίου. Για την καλή μας Κυβέρνηση η τουριστική περίοδος στην Ελλάδα τελειώνει την 31η Αυγούστου!!! Μετά κατοικούν μόνο ιθαγενείς σε αυτό τον τόπο και καλά να πάθουν να πληρώνουν 10% ακριβότερα Εάν τουρίστας περαστικός από την Κυβέρνηση δεν έχει επινοήσει αυτή την παράλογη πολιτική ποια άλλη εξήγηση μπορεί κανείς να δώσει σε αυτή τη διάταξη που οδηγεί στο δρόμο της Εθνικής αυτοκτονίας;
Ίσως η νέα οικονομική θεωρία του ΠΑΣΟΚ πως τον φόρο δεν τον γεννά το εισόδημα αλλά ο νέος φόρος...