Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Το διαχρονικά ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ Κράτος!


"Η προθεσμία για την εμπρόθεσμη προμήθεια των ειδικών σημάτων τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων και μοτοσικλετών έτους 2009, που κανονικά έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2008, παρατείνεται μέχρι τις 9 Ιανουαρίου 2009.
Κατά το χρονικό διάστημα της παράτασης τα ειδικά σήματα θα χορηγούνται μόνο από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες.
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE Τετάρτη, 31 Δεκεμβρίου 2008 11:06"

Στις 31.12 2005 έστειλα στη εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την παρακάτω επιστολή. Η καλή εφημερίδα αρνήθηκε να τη δημοσιεύσει παρ’ όλο που και πριν από αυτή την ημερομηνία αλλά και μετά δημοσίευσε άλλες επιστολές μου:

Αγαπητή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Αθήνα 31.12.2005

Για τη στήλη: Γράμματα αναγνωστών

Μια μέρα πριν φύγει το 2005 και το αναξιόπιστο και “μπαμπέσικο” κράτος κτύπησε πάλι. Και ενώ για μέρες και ειδικά και την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου όλα τα ραδιόφωνα και τα ΜΜΕ προειδοποιούσαν τους πολίτες να σπεύσουν στις εφορίες να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας γιατί από τη Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2006 θα τα πλήρωναν διπλά, ξαφνικά το μεσημέρι και αφού είχαν κλείσει όλα τα Ταμεία ανακοινώθηκε παράταση έως τις 12 Ιανουαρίου! Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος ακολουθεί αυτή την κουτοπονηρίστικη συμπεριφορά και ανακοινώνει παρατάσεις πληρωμής χρεών , αφού έχει παρέλθει η επίσημη προθεσμία. Αποτελεί κανόνα θα έλεγα εδώ και χρόνια με την λογική να “μαζέψουμε ότι μπορούμε” και μετά δίνουμε παράταση για να μαζέψουμε και τα υπόλοιπα. Και αυτή η λογική υποκρύπτει βέβαια κουτοπονηριά όχι ακόλουθη με ευνομούμενη Πολιτεία. Πως χαρακτηρίζεται όμως το γεγονός ότι πάντοτε ανακοινώνεται σε όλους τους τόνους ότι παράταση δεν θα δοθεί και μετά δίνεται; Και αν αυτό δεν λέγεται αναξιοπιστία, πια άλλη λέξη του Ελληνικού λεξιλογίου τη χαρακτηρίζει; Και μετά κατηγορούμε τους πολίτες γιατί δεν εμπιστεύονται το αναξιόπιστο κράτος και φυσικά όχι την αφηρημένη έννοια αλλά τους αναξιόπιστους εκφραστές του. Γιατί μην ισχυριστεί κανείς ότι το πρωί της Παρασκευής 30 Ιανουαρίου, αν όχι και νωρίτερα, οι αρμόδιοι δεν ήξεραν ότι θα δώσουν παράταση και την απόφαση την πήραν μόλις το μεσημέρι και κατά χρονική σύμπτωση μόλις έκλεισαν οι Εφορίες…

Σήμερα έχουμε 31 Δεκεμβρίου 2008. Οσοι είναι καλοί στην επιστήμη των Μαθηματικών μπορούν εύκολα να διαπιστώσουν ότι πέρασαν 3 ολόκληρα χρόνια από τότε.

Τι άλλαξε;
Τι θα αλλάξει;
Οσο ζώ, ΔΕΝ ελπίζω.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Η επανάσταση αρχίζει από...τα περίπτερα.



Πολλές βαρύγδουπες και ταυτόχρονα δακρύβρεκτες αναλύσεις ακούμε αυτές τις μέρες από πολιτικούς και ΜΜΕ για να μας εξηγήσουν την αιτία αυτού του ξαφνικού ξεσπάσματος της νεολαίας και όχι μόνον, για να μας εξηγήσουν γιατί επί τρεις τώρα βδομάδες αυτή η πόλη δεν μπορεί να ηρεμήσει.
Όλα ξεκίνησαν από τον ξαφνικό και άδικο χαμό του Αλέξη. Όλα ξεκίνησαν από την δολοφονική επιπολαιότητα δύο ανεκπαίδευτων όπως όλοι αστυνομικών. Δεν το χωρά ο νους μου ότι οι αστυνομικοί κατέβηκαν από το περιπολικό με σκοπό να σκοτώσουν έτσι στα καλά καθούμενα έναν άγνωστο σε αυτούς νέο. Για λόγους όμως που θα τους ανακαλύψει η Δικαιοσύνη το κακό έγινε. Αυτό που ακολούθησε από την επόμενη στιγμή του χαμού μόνο η επιστήμη της Ψυχολογίας μπορεί να εξηγήσει και όχι φυσικά η Πολιτική. Καταστράφηκε και κάηκε η Αθήνα. Και όχι μόνο “εν βρασμώ” το πρώτο βράδυ αλλά και όλα τα επόμενα βράδια και μεσημέρια μέχρι σήμερα σε κάποια γωνιά της πόλης κάτι καίγεται, κάτι καταστρέφεται, κάτι λεηλατείται.
Μας μίλησαν για αγανάκτηση της νεολαίας απέναντι στην άδικη κοινωνία. Μας είπαν ότι “τα παιδιά” έσπασαν τις βιτρίνες, έβαλαν φωτιά σε κτήρια και καταστήματα, έκαψαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αναποδογύρισαν και πυρπόλησαν αυτοκίνητα, ασφαλώς όχι τα δικά τους, επειδή σπουδάζουν και μένουν άνεργοι. Επειδή η κοινωνία είναι άδικη μαζί τους, επειδή η αστυνομική βία συμβολίζει ένα κράτος που δεν αποδέχονται και χίλια άλλα τέτοια επιχειρήματα για να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα.
Ένα πράγμα όμως δεν μας εξήγησαν και οι αυτουργοί αλλά και οι αναλυτές. Γιατί έκαψαν και ξήλωσαν ολοκληρωτικά ένα μεγάλο αριθμό περιπτέρων; Γιατί ο θυμός τους ξέσπασε σ’αυτά και κατ’ επέκταση στους αντίστοιχους περιπτεράδες; Τι συμβολίζει αυτή η καταστροφή; Γύρο από το Πολυτεχνείο αλλά και αλλού ένας μεγάλος αριθμός περιπτέρων έγιναν η απλά μια τσιμεντένια βάση που εξέχει από το πεζοδρόμιο η ένα καμένο και ετοιμόρροπο μνημείο πάλης του λαού κατά του εαυτού του. Κοιτάζω με απορία την τσιμεντένια βάση του περιπτέρου που δεν είναι πάνω από τρία τετραγωνικά. Μέσα σε αυτό τον ασφυκτικά περιορισμένο χώρο, με παγωνιά το χειμώνα και ανυπόφορη ζέστη το καλοκαίρι, κάποιο βιοπαλαιστές εργάζονται όρθιοι τις περισσότερες φορές για να θρέψουν την οικογένεια τους. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που εργάζονται σε χειρότερες συνθήκες από τον περιπτερά. Πέστε μου λοιπόν, τι συμβολίζει η τι εξηγεί αυτό το μίσος της αγανακτισμένης μάζας για τα περίπτερα; Δεν άκουσα κανέναν λαλίστατο αναλυτή να μας εξηγήσει γιατί, επειδή ο αστυνομικός σκότωσε τον Αλέξη, ο κυρ-Μήτσος ο περιπτεράς έμεινε χωρίς περίπτερο. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί η επανάσταση ενάντια στην άδικη την καινωνία ξεκίνησε από τα περίπτερα. Αν καίγανε μόνο τράπεζες και πολυκαταστήματα θα μπορούσα να καταλάβω ίσως, χωρίς φυσικά να τον επικροτώ, τον συμβολισμό. Αλλά περίπτερα;

Μήπως τελικά τα βαθύτερα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στα κρυμμένα ζωώδη ένστικτα της ανθρώπινης φύσης που απελευθερώνονται όταν δίδεται το μήνυμα ότι και αν απελευθερωθούν δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις; Όταν λέμε στον διαδηλωτή ότι η Αστυνομία έχει εντολές αν προπηλακίζεται να μην αντιδρά; Όταν θέλουμε να κάνουμε το μήνυμα ακόμη πιο κατανοητό λέγοντας από το πιο επίσημο στόμα πως κοιτάξτε, την άλλη φορά ακόμη και σκουπίδια άδειασαν επάνω στους αστυνομικούς αλλά αυτοί τα δέχτηκαν στωικά; Όταν οι πολιτικοί θέλουν να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια τους και τα ΜΜΕ να πουλήσουν την αιματερή πραμάτεια τους; Όταν η λογική υποτάσσεται στην κομματική τύφλωση; Όταν το περίπτερο φαντάζει στα μάτια της βάρβαρης μάζας σαν το σύμβολο πλούτου, σαν το σύμβολο των χαμένων θέσεων εργασίας, σαν το σύμβολο μιας εκπαίδευσης που σχεδόν ποτέ κανείς δεν νοιάστηκε για αυτήν, σαν το σύμβολο της δημόσιας γης που ανταλλάχτηκε με λαμπερά περίπτερα, σαν το σύμβολο της κοινωνίας δύο ταχυτήτων αλλά με οδηγό τον περιπτερά; Αυτό το περίπτερο, σύμβολο μιας σάπιας κοινωνίας που βιώνουμε όλοι μας, αυτό το περίπτερο πρέπει να καταστραφεί για να καταλάβουν όλοι ότι κάτι καινούργιο, ωραίο και μεγάλο αρχίζει.

Ξεκινάμε λοιπόν την επανάσταση μας …από τα περίπτερα.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Άσυλο ιδεών η άσυλο εγκληματιών;


Η εικονική πραγματικότητα την οποίαν ζούμε βρίσκει την πιο παράλογη εκδοχή της στο ονομαζόμενο Πανεπιστημιακό Άσυλο. Μία θεωρία και ένα καθεστώς που περνά τα όρια της λογικής και εξηγεί όμως τη αιτία της κατάντιας του τόπου μας. Που δεν είναι άλλη από την υποταγή της κοινής λογικής στο κομματικό συμφέρον.

ΣΕΝΑΡΙΟ 1: Στυγερός δολοφόνος μετά την εκτέλεση της αποτρόπαιας πράξης του καταφεύγει στο χώρο του Πολυτεχνείου επικαλούμενος το Πανεπιστημιακό Άσυλο.
Ερώτημα: Η Αστυνομία έχει δικαίωμα να μπει στο χώρο και να τον συλλάβει;
Απάντηση: Ναι, γιατί ο δράστης έχει υποπέσει σε βαρύ ποινικό αδίκημα .

ΣΕΝΑΡΙΟ 2: Ομάδα κουκουλοφόρων κατακαίει το κέντρο της Αθήνας καταστρέφοντας τις περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών σπάζοντας τα καταστήματα τους και πυρπολώντας ολόκληρα κτήρια. Μετά την πράξη τους καταφεύγουν στο χώρο του Πολυτεχνείου επικαλούμενοι το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Αν δεν έχουν κορέσει τα καταστροφικά τους αισθήματα μπορεί και να κάψουν και καμία πτέρυγα του χώρου που έχουν καταφύγει.
Ερώτημα: H Αστυνομία έχει δικαίωμα να μπει στο χώρο και να τους συλλάβει;
Απάντηση: Όχι, παρ΄ όλον που έχουν υποπέσει σε βαρύ ποινικό αδίκημα.

Στο πρώτο σενάριο οι Πρυτανικές Αρχές δίνουν την άδεια στην Αστυνομία. Στο δεύτερο σενάριο όχι. Σε τι διαφέρουν τα δύο σενάρια μεταξύ τους ως προς την τήρηση του νόμου που στις Δημοκρατίες αποτελεί την ύψιστη υποχρέωση όλων;

Αφού κόμματα και κυβερνήσεις θέλουν να μας πείσουν με τη στάση τους ότι και στα δύο σενάρια η στάση της πολιτείας δεν πρέπει να είναι ίδια τότε εισερχόμαστε στο χώρο της μεταφυσικής επιστήμης η οποία κατά πως φαίνεται είναι υπαίτια για όσα ζούμε αυτές τις τελευταίες μέρες. Όταν βρεθεί κυβέρνηση που θα έχει «τα κότσια» να καθορίσει τα όρια μεταξύ Ασύλου Ιδεών και Ασύλου Εγκληματιών τα ξαναλέμε.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Η τελευταία σφαίρα


Παρόλο που τρείς μέρες πριν είπα πως θα σιωπήσω μη έχοντας τίποτα νέο να προσθέσω, κάτι με παρακίνησε να πω τη γνώμη μου για αυτά που θάρθουν.
Λοιπόν, παρ'όλες τις αρνητικές δημοσκοπήσεις και το κλίμα κατάρρευσης της Νέας Δημοκρατίας, μελετώντας την ψυχοσύνθεση του Ελληνικού λαού νομίζω πως ο Καραμανλής έχει μια τελευταία σφαίρα στο όπλο του που αν το χρησιμοποιήσει σωστά και έγκαιρα μπορεί και να τον σώσει. Δεν είναι σίγουρο αλλά έχει αρκετές πολλές πιθανότητες να σώσει την παρτίδα.

ΣΕΝΑΡΙΟ:ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

"Ελληνίδες, Ελληνες,

Εδώ και μήνες το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου ταλανίζει τον τόπο και μας αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά προβλήματα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που επιρρεάζει και την οικονομία της χώρας μας.
Θα προσέξατε πως στην αρχή της ομιλίας μου αναφέρθηκα σε σκάνδαλο.
Κοιτάζοντας σας στα μάτια δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πως δεν αντελήφθηκα εξ αρχής πως στενοί συνεργάτες μου θα μπορούσαν να ενεργήσουν τόσο επιπόλαια και να βάλουν τη χώρα σε τέτοια περιπέτεια. Τώρα δεν μπορώ ούτε και θέλω φυσικά να αρνηθώ την αλήθεια που βλέπουν όλοι οι Ελληνες.
Ζήτησα ήδη από τους κυρίους Ρουσσόπουλο, Βουλγαράκη, Δούκα, Μπασιάκο, Κοντό, Μαγγίνα, Τσιτουρίδη (*) να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους από το βουλευτικό αξίωμα και την θέση τους να πάρουν οι επόμενοι επιλαχόντες. Αν αρνηθούν τίθενται αμέσως εκτός κοινοβουλευτικής ομάδος και όπως καταλαβαίνετε η Κυβέρνηση χάνει την πλειοψηφία και η χώρα οδηγείται σε εκλογές.
Προτιμώ την προσφυγή στις κάλπες τώρα με όλες τις δημοσκοπήσεις εις βάρος μας παρά να μείνω στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός που ανέχτηκε τα σκάνδαλα χωρίς να αναλάβει την ευθύνη για αυτά. Θα καταφύγω στις κάλπες θέτοντας το δίλημμα για το μέλλον του τόπου μας στα δικά σας χέρια όπως αυτό απαιτεί το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Στη ζωή μου πολλές φορές εκτιμώ περισσότερο αυτόν που κάνει λάθη και τα αναγνωρίζει από εκείνον τον αλάνθαστο.
Αυτό ζητώ και από σας και για μένα Ελληνίδες και Ελληνες υποσχόμενος μια άλλη Ελλάδα για μας και τα παιδιά μας.
Ολοι μαθαίνουμε στη ζωή μας από τα λάθη μας και περισσότερο από όλους, πιστέψτε με, ο Πρωθυπουργός σας."

(*τα ονόματα είναι τυχαία και μπορεί να γίνει προσθαφαίρεση σ' αυτά).

Αυτή πιστεύω πως είναι η τελευταία σφαίρα για τον Καραμανλή. Αν δεν την χρησιμοποιήσει έτσι η κάπως έτσι, τότε είναι σίγουρο 100% πως την κρατά για τον εαυτό του.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Σιωπή


Εχω να γράψω πάνω από μήνα. Δεν βρίσκω θέμα που θα προσθέσει κάτι σε αυτά που ήδη έχω αναφέρει καιρό πριν. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω τα γεγονότα με δικαιώνουν. Χαίρομαι που μπορώ να προβλέπω και όχι να διαπιστώνω.
Αν κανείς διαβάσει τι έγραφα ένα χρόνο πριν, στις 28.10.2007 με τίτλο «Ο εαυτός μου το κόμμα και..ολίγον Ελλάδα», τι έγραφα την 01.06.2008 σχετικά με τον Πρωθυπουργικό Σύμβουλο στην τοποθέτηση μου «Ε όχι κύριε Αντώναρε.Ο γάιδαρος δεν πετάει τελικά», τι έγραφα στις 26.08.2008 με τίτλο «Μηδενική ανοχή η μηδενική ενοχή;», τι έγραφα στις 08.09.2008 αμέσως μετά τη συνέντευξη στη ΔΕΘ με τίτλο «Αποκάλυψη..τώρα», τι έγραψα για το Βατοπέδι στις 12.09.2008 με τίτλο «Το Βυζάντιο είναι εδώ! Παραμύθι η Αλωση», τι έγραφα στις 15.10.2008 , για το θέμα διαδοχής Καραμανλή που μόλις ανέκυψε, με τίτλο «Μαζί στο γκρεμο η με άλλο αρχηγο;», τέλος αν διαβάσω ξανά τι έλεγα στις 20.10.2008 στο άρθρο μου «Προανακριτική Επιτροπή δια της εις άτοπον απαγωγής» βρίσκω πως δεν έχω τίποτα καινούργιο να προσθέσω. Απλώς περιέγραψα την εξέλιξη γεγονότων που έγιναν, πριν γίνουν, με βάση τα τότε δεδομένα άρα όταν γίνονται δεν μπορώ να τα ξανασχολιάζω..

Γιαυτό σιωπώ. Σιωπώ, καταγράφω και επιφυλάσσομαι να επανέλθω όταν θα έχω κάτι καινούργιο να πώ.