Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ αλλά κυρίως η καθιερωμένη συνέντευξη με τους δημοσιογράφους την Κυριακή το πρωί απεκάλυψαν πολλά.
Επειδή δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια και οι πολλές φιλολογικές περικοκλάδες θα κωδικοποιήσω παρακάτω τι κατάλαβα εγώ για αυτόν και αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα.
1. To πολίτευμα μας δεν είναι πρωθυπουργοκεντρικό όπως έως τώρα νομίζαμε αλλά συμπρωθυπουργοκεντρικό. Διότι εκτός από τον πρωθυπουργό έχουμε και συμπρωθυπουργό ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις (το γιατί δεν το γνωρίζω) είναι και υπερπρωθυπουργός με το άλλον να «κρατά τα μπόσικα». Η διαπίστωση δε αυτή γίνεται, κοίτα σύμπτωση, στην συμπρωτεύουσα.
2. Όταν λέγαμε σεμνά και ταπεινά δεν εννοούσαμε αυτό που όλοι λάθος καταλάβαμε. Εννοούσαμε κάτι άλλο το οποίο ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να μας εξηγήσει επειδή φαντάστηκε πως δεν θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε ούτε και αυτό.
3. Στην πολιτική (αυτών που μας κυβερνούν) δεν υπάρχει ηθική ευθύνη για τίποτε. Μόνο νομική ευθύνη υπάρχει αφού ο πρωθυπουργός δέχεται και επαναλαμβάνει πως ό,τι είναι νόμιμο είναι ταυτόχρονα και ηθικό. Εγώ, μόνο για αυτή την νέα θεωρία, δεν υπάρχει περίπτωση να τους ξαναχαρίσω την ψήφο μου, κάτι που κάποιες φορές έκανα στο παρελθόν. Δεν χαρίζω καμιά ψήφο σε κάποιον που μου ζητά να του χαρίσω τη λογική μου.
4. Δεν έχει σημασία πως πλουτίζει ένας υπουργός κατά τη διάρκεια της θητείας του. Δεν έχει σημασία αν ξεκίνησε φτωχός και σε μερικά χρόνια έγινε πλούσιος. Αν δεν υπάρχει χειροπιαστό νομικό αδίκημα όλα καλώς γενόμενα. Με την εφαρμογή της θεωρίας «ο,τι νόμιμο και ηθικό» δεν μπαίνουν στο τραπέζι και άλλοι έμμεσοι παράγοντες μέσω των οποίων μπορεί να πλουτίζει ο υπουργός η οι συγγενείς του.
5. Τα ΜΜΕ δεν πρέπει να αναφέρουν καμιά παρατυπία ( ο επιεικέστερος όρος) κανενός υπουργού. Είναι σαν να του προσφέρουν μια συνεχή προστασία γιατί ο πρωθυπουργός δεν λαμβάνει αποφάσεις ποτέ υπό πίεση. Ακόμη και αν «συλληφθεί» υπουργός να δωροδοκείται έπ’ αυτοφώρω (υπόθεση εργασίας κάνω, μην παρεξηγηθώ) αν θέλετε ο υπουργός να τιμωρηθεί, σιωπή. Αν γίνει η παραμικρή αναφορά ο πρωθυπουργός θα τον καλύψει για να μην φανεί ότι ενεργεί υπό πίεση.
6. Οι σύζυγοι υπουργών μπορούν ελεύθερα να εξασκούν οποιοδήποτε επάγγελμα ακόμη και αν αυτή η δραστηριότητα τους εμπίπτει στο νομικό έλεγχο του υπουργού συζύγου τους η στην παροχή πληροφοριών που εκ της θέσεως του αυτός διαθέτει, πληροφοριών όμως που έχουν άμεση σχέση με την επαγγελματική επιτυχία της συζύγου. Ο πρωθυπουργός, πάνω από όλα αυτά, τοποθετήθηκε στο ιερό δικαίωμα της γυναίκας για εργασία, κάθε δε αντίθετη γνώμη την χαρακτήρισε ιστορικά οπισθοδρομική.
Πολλά άλλα συμπεράσματα βέβαια βγήκαν από όλους. Παραμένω στα παραπάνω γιατί θεωρώ πως όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζουν μια νέα φιλοσοφία άσκησης εξουσίας. Άραγε είναι νέα η μήπως τώρα με την πίεση των γεγονότων απλώς αποκαλύφθηκε;
