Στις 11 Νοεμβρίου τα μέλη του Πασοκ και οι φίλοι θα ψηφίσουν για το νέο Πρόεδρο. Ως εδώ καλά ακούγεται. Εκεί που κανείς αρχίζει να αναρωτιέται είναι το για σύστημα με το οποίο όλοι αυτοί θα εκδηλώσουν την προτίμηση τους. Κάθε ψηφοφορία για να είναι αδιάβλητη απαιτεί αυστηρή τήρηση δύο προυποθέσεων. Πρώτον, ποιοί έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν (δεν μπορεί ο καθένας που περνάει απ' έξω να βλέπει φως και να μπαίνει) και δεύτερον, πως εξασφαλίζεται κάποιοι να μην διπλοψηφίσουν. Σε ένα σώμα εκλογέων που αριθμούσε 1.000.000 κατά την προηγούμενη εκλογή ΓΑΠ και που κατά τον Βενιζέλο πρέπει να είναι μεγαλύτερο αυτή τη φορά, αυτό προυποθέτει μια μακρόχρονη προετοιμασία, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για πανελλήνια ψηφοφορία με διάσπαρτα ανά την χώρα εκλογικά κέντρα.
Σήμερα βρισκόμαστε 4 εβδομάδες από την 11/11 και ακόμη δεν έχει οριστεί η εταιρεία που θα ασχοληθεί με τη μηχανογράφηση των εκλογών. Οι εκλογικοί κατάλογοι στην ουσία είναι τόσο ατελείς και θα συμπληρώνονται για πολλές μέρες ακόμα που είναι να απορεί κανείς πως θα προλάβουν. Στις προηγούμενες εκλογές, με μόνο υποψήφιο των ΓΑΠ,κανείς δεν ενδιαφερότανε αν πράγματι 1.000.000 τον ψήφισαν και αν κάποιοι τον διπλοψήφισαν.Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Η ταπεινή μου άποψη είναι πως το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου θα είναι η αρχή του τέλους του Πασοκ. Με τον τρόπο διασφάλισης του αδιάβλητου των εκλογών αδύνατο, είναι φυσικό ο ηττημένος να μην αναγνωρίσει το νικητή με όλες τις κατ΄ακολουθίαν συνέπειες. Θα έλεγα μάλιστα ότι και οι τρεις μονομάχοι το ξέρουν ήδη αυτό και δεν μιλούν ο καθένας για τον δικό του λόγο. Δεν μπορεί να το σκέφτομαι εγώ και να μην το έχουν σκεφτεί αυτοί.
Κάνω και μια πιο προωθημένη πρόβλεψη με αρκετές πιθανότητες να συμβεί. Δεν θα εκπλαγώ εαν πλησιάζοντας προς την 11/11 διαπιστωθεί από τον Βενιζέλο κυρίως, γιατί ο ΓΑΠ έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι, ότι τελικά δεν είναι δυνατόν να διασφαλιστούν οι δύο προυποθέσεις που ανάφερα αρχικά.
Και τότε, η δεν θα έρθει ποτέ η 11η Νοεμβρίου η το βράδυ της μέρας εκείνης θα έρθει πολύ νωρίτερα...
