Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ Η ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ;

Πολλές συζητήσεις γίνονται αυτές τις μέρες για την πιθανότητα να μη σχηματίσει το πρώτο κόμμα αυτοδύναμη κυβέρνηση και έτσι να πάμε σε περίπτωση κυβέρνησης συνεργασίας.

Είμαι από πολύ παλιά υπέρμαχος της Απλής Αναλογικής γιατί απεικονίζει στη Βουλή την πραγματική βούληση του λαού και κυρίως γιατί οδηγεί σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Είμαι πεπεισμένος ότι οι μονοκομματικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον στη χώρα μας,δημιουργούν αλαζονεία εξουσίας, κομματική δημόσια διοίκηση, ρουσφέτι, διαφθορά και γενικά αντιδημοκρατική διοίκηση του κράτους. Άλλωστε τόσα χρόνια που έχουμε μονοκομματικές κυβερνήσεις δεν είδαμε και τον παράδεισο επί της γης, το ενάντιο θα έλεγα.Η Απλή Αναλογική θα επιφέρει άμεσα διάσπαση των μεγάλων κομμάτων τουλάχιστον σε δύο μικρότερα κόμματα το καθένα, με ιδεολογική καθαρότητα, συγκεκριμένη φιλοσοφία και λιγότερη υποκρισία, αντίθετα με ότι απαιτεί το χωνευτήρι των μεγάλων κομμάτων.
Αυτά λοιπόν τα νέα κόμματα που το καθένα δεν θα συγκεντρώνει πάνω από 20%-30% του εκλογικού σώματος θα μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους η με τα άλλα "μικρά" κόμματα και τότε πιστεύω θα μπορούμε να έχουμε μια ιδανική κυβέρνηση "ισότιμης συνεργασίας".

Αυτό που μπορεί να προκύψει αύριο η και στο μέλλον με αυτόν τον εκλογικό νόμο και αυτή την γεωγραφία των κομμάτων έχει μεγάλη διαφορά από αυτό που ανάφερα παραπάνω.
Ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα θα συγκεντρώσει 150 έδρες η κάτι λιγότερο (147-149)και θα ψάχνει δυό-τρεις έδρες συνεργαζόμενο με ένα από τα μικρότερα κόμματα.
Το μικρό κόμμα για να συνεργαστεί θα ζητήσει ανταλλάγματα πολλαπλάσια της πραγματικής του δύναμης άρα το μεγάλο κόμμα αν θέλει να συνεργαστεί μαζί του πρέπει να υποκύψει στον πρώτο αυτό εκβιασμό. Αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής της "κυβέρνησης συνεργασίας" το μικρότερο κόμμα θα προσπαθεί να περάσει την ιδεολογία του απειλώντας ανά πάσα στιγμή να άρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση αν οι πράξεις της κυβέρνησης δεν το εκφράζουν.

Έτσι λοιπόν, εγώ που ανέκαθεν είμαι υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας, πιστεύω πως μια τέτοια κυβέρνηση που θα δημιουργηθεί από ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα είναι επιζήμια για τον τόπο. Πρώτα πρέπει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα,να αλλάξει το εκλογικό τοπίο και μετά μάλιστα να μιλάμε για κυβερνήσεις συνεργασίας.
Σήμερα μόνο "κυβερνήσεις εκβιασμού" μπορούμε να δημιουργήσουμε, τίποτα άλλο.

Και δεν νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο.

ΥΓ Αν συζητούσαμε για το παράδειγμα της Γερμανίας, για κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το πράγμα αλλάζει αλλά δυστυχώς και αυτό "too good to be true".